Vanmiddag na het werk even naar de boekhandel om een een boek te kopen (een heel geschikt cadeau in deze tijden), en meteen naar het Alblasserbos bij Kortland. Ik wilde er in de luwte een vlog opnemen over de grutto’s die ik afgelopen weekend filmde in de Donkse Laagten. Jazeker, de grutto’s zijn weer in de Alblasserwaard! Maar opeens riep Carja: ‘Jako, een roerdomp!’. Laat dan de grutto’s maar even zitten.

Let wel: het was op het fietspad richting de Kortlandse Molen. Het fietspad loopt er parallel aan de rietkraag met daarachter het water. De roerdomp liep dus op nog geen vier meter van ons vandaan. Maar ja, zo’n schreeuw, wat doet dat met een roerdomp?

Even dachten we dat we hem kwijt waren. Dat hij zich schuil hield onder de hopen met riet. We speurden in de rietkraag waar Carja hem voor het eerst zag. Niets te vinden. Toen liep ik weer terug naar de fietsen en daar liep het markante dier op zijn gemak langs de waterkant. Ook weer op nog geen vier meter van mij vandaan en niets leek erop dat hij zich iets van mij aantrok. In zijn kenmerkende houding, kop vooruit, nek plat voorovergebogen, liep hij richting de molen. En ik hem maar filmen, met fel zonlicht tegen en natuurlijk de duizenden rietstengels die mijn beeld verstoorden. Toch valt het mee. Mijn Panasonic HC-V770 die ik normaal gesproken alleen gebruik voor het maken van vlogs en insectenfilmpjes, hield zich kranig. De roerdomp komt aardig in beeld, durf ik te beweren.

Nu vermoed ik dat dit de roerdomp is die ik een aantal weken geleden ook al filmde, toen in een weiland niet ver van het Alblasserbos verwijderd. Ik hoorde later van Leo Tukker (zoek zijn foto’s op Facebook maar eens op), dat hij gewond schijnt te zijn. Hij kan niet meer vliegen. En dus scharrelt hij rond door de polder, op zoek naar kikkers, padden, salamanders, vissen, muizen, ratten en alles wat maar eetbaar is voor een roerdomp. Hij heeft de winter kennelijk overleefd. Het goede seizoen komt er nu aan.

Hoe dan ook, het bewijst maar weer dat je ook in en om de bebouwde kom kans maakt op verrassende waarnemingen. Je moet er alleen wel oog voor hebben. Ik was hem ongemerkt voorbij gefietst als Carja hem niet had gezien. Zo werkt het dan ook nog eens.