Ringmussen in een eenzame struik




Ja, ook struiken kunnen eenzaam zijn. Bomen ook. Vind je dit maar zweverig klinken? Lees dan het boek van de bekende boswachter Peter Wohlleben, Het verborgen leven van bomen. Je zult waarschijnlijk evenals ik verrast zijn over het feit dat ook bomen sociale wezens zijn. Wil je over hetzelfde leven maar dan met meer wetenschappelijke onderbouwing, lees dan het boek Briljant groen van Stefano Mancuso. De aanleiding voor deze opsomming van een aantal boeken? Het feit dat ik ringmussen filmde in een eenzame struik in de Alblasserwaard.

Nu zijn ringmussen op zichzelf niet zo heel bijzonder. Ze komen in vrijwel heel Nederland voor. Op de Zeeuwse eilanden meer dan in het westen van Nederland, en daar reken ik de Alblasserwaard ook toe, lees ik in het Handboek Vogels van Nederland en België. Dus een klein beetje bijzonder mag het wel heten. Overigens: een paar jaar geleden filmde ik in hetzelfde bosje ook al eens ringmussen. Je herkent de mannetjes trouwens aan de bruine pet en de twee zwarte vlekjes in de nek. De ringmus is iets kleiner dan zijn neef de huismus.

Belangrijk hoor dit soort van struiken in het landschap. Ik las pas op de informatieve website Nature Today dat voor kleine marterachtigen houtwallen en hagen van levensbelang zijn. Ze vinden er bescherming en voedsel. Houtwallen en hagen vormen bovendien snelwegen in het landschap. Dagvlinders en zoogdieren volgen de houtwallen en doorkruisen zo het land. Waar houtwallen ontbreken, kunnen sommige dieren zich niet verder verspreiden.

Laat dit struikje dus maar staan, daar aan de rand van een van de belangrijkste grutto-gebieden in de Alblasserwaard. En langs weilanden waar grutto’s niet tot broeden komen mogen we wat mij betreft wel wat meer struiken en hagen laten staan. Het vermindert eenzaamheid onder struiken en ringmussen vinden er beschutting. En een eenzame vogelaar beleeft er plezier aan om de vogels te filmen:

De beste verrekijkers voor kinderen:

Voor de allerjongste kinderen licht ik er toch een verrekijker van een paar tientjes uit: de Napi verrekijker 8×21. Heel veel licht komt er niet door, maar voor overdag is het voldoende. Voor kinderen van een jaar of vier of vijf aan wie je nog geen verrekijker van tachtig euro of meer wilt uitgeven, is dit een leuk instapmodelletje. 

Dit vind ik nou echt een fraaie verrekijker voor kinderen. Vergroting van acht keer is perfect. De diameter van de lens is 42 millimeter, en dat betekent dat het met de lichtsterkte goed zit. Het gewicht is opmerkelijk laag: nog geen 300 gram en dat maakt dit model uitermate geschikt voor kinderen.

    Een heel compacte verrekijker met een gewicht van iets meer dan 400 gram. De vergroting van tien keer is wel iets gevoeliger voor trillingen, en daarom is dit model geschikt voor kinderen vanaf een jaar of tien. Maar die zullen er zeker veel plezier aan beleven!

    Een verrekijker met een gewicht van 575 gram. Een stoer model dus, voor sommige kinderen een aangenaam kenmerk. Een goed instapmodel voor wat oudere kinderen. De doorsnede van de lenzen is 42 millimeter en dat betekent dat deze verrekijker overdag goed presteert.

    Een leuke dakkantkijker voor relatief weinig geld. Een heel laag gewicht, namelijk iets meer dan 200 gram en dat verkleint de kans op trillingen doordat de verrekijker te zwaar is. Geschikt voor jongere kinderen vanaf een jaar of acht.

    Dit model is beduidend lichter dan de verrekijkers hierboven. En dat betekent een kleinere kans op vervelende trillingen. Geschikt voor kinderen vanaf acht jaar.

    Een verrekijker voor kinderen met veel kracht in de armen. Het gewicht is namelijk ruim 710 gram. Bovendien is de vergroting 10 keer en dat betekent dat deze verrekijker gevoelig is voor trillingen. Alleen geschikt voor kinderen vanaf een jaar of dertien, schat ik in.