Laatst hadden we een tafel geboekt bij Villa Augustus in Dordrecht. Wat naast de ambiance en het eten altijd heel aardig is hier is de markt voor het restaurant. Even in de boekenhoek snuffelen, op zoek naar nieuwe en oudere natuurboeken. En zo kwam ik tot mijn verrassing een beknopt veldgidsje tegen voor het herkennen van vleermuizen: Welke vleermuis is dat? van Klaus Richarz.
Onlangs verscheen bij KNNV Uitgeverij de lijvige veldgids Vleermuizen van Europa. Ben je een echte crack en is het herkennen en onderzoeken van vleermuizen je grote hobby (of behoort het tot je werk) dan ontkom je niet aan deze complete veldgids. Ben je echter nieuwsgierig naar welke vleermuizen in ons land leven en hoe je ze eventueel kunt herkennen (en meer niet), dan is de veel beknoptere (en dus ook veel minder complete) veldgids Welke vleermuis is dat? wellicht een optie.
Om met de praktische kant te beginnen: de veldgids Welke vleermuis is dat? blinkt uit door zijn formaat. Je steekt het heel handig in je jaszak en gaat op pad. Het is bovendien geheel full colour uitgevoerd. Alle foto’s zijn dus netjes in kleur. In totaal worden 34 soorten vleermuizen besproken (tegen 45 in de gids van KNNV). Voor Nederland kun je hiermee aardig uit de voeten.
Natuurlijk worden alle 34 soorten vleermuizen besproken en afgebeeld waarbij ingegaan wordt op alle relevante aspecten. De soortomschrijvingen volgen op de inleidende hoofdstukken over vleermuizen en de herkenning van deze bijzondere zoogdieren. Kijk, en dan valt op dat het herkennen van vleermuizen toch echt iets is voor specialisten. Vogels kijken ‘kan iedereen’. Koop een verrekijker voor beginners, een vogelgidsje en stap naar buiten. Moeilijker is het niet. Dat is bij vleermuizen wel anders. Ze vliegen pas uit zodra het begint te schemeren. Is je gehoor nog goed, dan hoor je af en toe een ultrahoog piepsignaal, maar meer ook niet. En je ziet af en toe een zwarte schim over de tuin voorbij fladderen. Een schitterend gezicht vind ik het altijd trouwens. Maar vraag je mij: welke soort is het? dan blijf ik het antwoord schuldig. Zelf de keer dat ik in een eeuwenoud klooster verbleef waar achter de houten luiken vleermuizen de dag doorbrachten en ik ze vanachter het raam kon bekijken, kon ik er nog geen chocola van maken. Vleermuizen kijken is kortom een ontzettend moeilijke bezigheid.
Wil je je leven wijden aan de vleermuis, dan adviseer ik je om je zo snel mogelijk aan te melden bij een of andere vleermuizenwerkgroep. En met een ervaren persoon op te trekken. Het veldgidsje Welke vleermuis is dat? kan een aardige eerste kennismaking zijn, maar ik vermoed dat het door zijn beknoptheid ook ergens te kort zal schieten. Maar voor die paar euro hoef je hem niet te laten liggen. Sterker nog, ik zou hem als praktische aanvulling bij de veldgids Vleermuizen van Europa van de KNNV kopen. Daarmee heb je een prima basis voor je hobby of zelfs werk. Dat je ondertussen meer nodig hebt dan een veldgids om vleermuizen te herkennen, dat maken beide veldgidsen je verder wel duidelijk.
Leuk is wel om op te merken dat bij ons in de Alblasserwaard er kennelijk veel aandacht is voor vleermuizen, want ik zie her en der steeds meer speciale vleermuizenkasten verschijnen. Tegen gevels en ook in bomen. Een overzicht van vleermuizenkasten en batdetectors vind je hier.
Welke vleermuis is dat? / Klaus Richarz / Fontaine Uitgevers / paperback