In Nederland zijn 71 soorten libellen waargenomen waarvan 65 soorten inheems zijn. Dat betekent dat de laatste zich gedurende tenminste 10 jaar in ons land hebben voortgeplant. Een aantal soorten is verdwenen, een aantal soorten staat flink onder druk maar over het algemeen gaat het best goed met de libellen in ons land. Tot groot genoegen van veel natuurfotografen heb ik de indruk, want ik zie in de zomer steeds meer foto’s van libellen voorbij komen op internet.

In de Veldgids Libellen zijn 100 soorten libellen opgenomen die in Noord- en Midden-Europa voorkomen. In totaal komen in heel Europa 139 soorten en 26 ondersoorten voor, maar dat is inclusief Zuid-Europa. Waar je ook gaat in Noord- en Midden-Europa, met de Veldgids Libellen kom je een heel eind!

Libellen herkennen is soms geen sinecure, ofwel: soms knap lastig. Het komt soms aan op minieme details. Zie in het veld de Metaalglanslibel maar eens te onderscheiden van de Zuidelijke glanslibel. Gelukkig komen deze twee soorten bijna niet in dezelfde regio’s voor, maar toch. Wat een gelijkenis is er soms tussen de verschillende soorten! Daar kun je wel een goede gids bij gebruiken.

De Veldgids Libellen bevat van elke soort twee grote en duidelijke foto’s: telkens het mannetje en het vrouwtje. De auteurs gaan uitgebreid in op de kenmerken, de vliegperiode, het biotoop en de verspreiding. Op sommige bladzijden tref je zwartwit tekeningen van het achterlijf. Een achterlijf bestaat uit een aantal segmenten en bij elke soort wijkt het patroon op de segmenten af. Heel belangrijk dus voor de herkenning! En daarmee zijn die zwartwit tekeningen heel handig. Evenals bij het determineren van vlinders, adviseer ik je om foto’s te maken van de libellen die je ziet. Soms zit een libellen minutenlang doodstil op een rietstengel, maar meestal vliegt hij weg voordat je alle segmenten hebt kunnen bekijken. Dan is het handig dat je thuis de foto’s kunt vergelijken met de foto’s en tekeningen in de Veldgids Libellen.

Naast de uitgebreide aandacht per soort, geven de auteurs in de eerste hoofdstukken ontzettend veel achtergrondinformatie en tips bij het kijken van libellen. Zo informeren ze je over de lichaamsbouw, de levenscyclus, gedragingen en hoe je libellen het beste kunt herkennen. Ik spreek in deze bespreking van ‘libellen’,  maar in de Veldgids Libellen klinkt het zoals het moet: juffers (of: gelijkvleugeligen) en Echte libellen (of: ongelijkvleugeligen. Helemaal achterin vind je een handig familieoverzicht zodat je snel en eenvoudig de juiste hoofdstukken kunt opzoeken.

Libellen zijn grote en fraai gekleurde insecten. Wil je ze fotograferen, zoek dan locaties op met veel (zoet) water. De oevers van een beekje bijvoorbeeld. Wil je de libellen vervolgens ook herkennen, ga dan de natuur in met de fraaie Veldgids Libellen. Het mooie van deze veldgids is dat die in de loop van de tijd is ‘gegroeid’. De eerste druk verscheen zeventien jaar geleden en ondertussen is de zevende druk te koop. De auteurs beschrijven in hun toelichting op enthousiaste wijze dat het goed gaat met veel libellensoorten. En dat het kijken van libellen niet eerder zo populair was als nu. Ook geven de auteurs aan met de Veldgids Libellen zowel beginnende als gevorderde libellenkijkers handvatten te willen bieden. Daar zijn ze in mijn ogen zeer in geslaagd. Evenals alle andere veldgidsen in de serie van KNNV Uitgeverij is dit ook weer een topgids. Wil je libellen en juffers herkennen, dan is dit voor Nederland en België een van de beste veldgidsen, zo niet dé beste.

Veldgids Libellen / Frank Bos, Marcel Wasscher en Weia Reinboud / KNNV Uitgeverij / Hardcover