Pelgrimeren is zelden zo populair geweest als juist in onze tijd. Dat merken bewoners langs de Sint Jacobsroute, een van de beroemdste pelgrimspaden ook. Honderdduizenden mensen komen te voet voorbij, op weg naar graf van de apostel Jacobus aan het eind van de route. Ik vond een praktisch en handzaam wandelgidsje dat de hele route beschrijft en zelfs een toegift in petto heeft voor wie nog een stukje verder wil: de Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute, geschreven door Cordula Rabe.

Het is een Galicische kluizenaar geweest die de weg naar het graf van de heilige Jacobus ontdekte. Pelagius was zijn naam. Hoe het lichaam van de apostel helemaal in Spanje terecht is gekomen, is een lang verhaal. Een legende geeft er een boeiend antwoord op, maar of het echt zo is gegaan? En of de beenderen in het graf ook echt de beenderen van de broer van die andere beroemde apostel, Johannes, zijn? Ik waag het te betwijfelen, maar daarmee ga in tegen het oordeel van Bisschop Theodomir van Iria Flavia en dat is misschien al te vermetel. Ik ben dan ook een nuchtere protestant die eigenlijk niet kan accepteren dat de apostel Jacobus op een wit paard rijdend de titel ‘Morendoder’ zou hebben verdiend. In de brief van Jacobus die onderdeel uitmaakt van het Nieuwe Testament vind je een verlangen naar oorlog bepaald niet terug.

Afijn, de christenheid had in de Middeleeuwen behoefte aan een veilige pelgrimstocht. Die naar Jeruzalem was gevaarlijk. En daarmee ontstond de pelgrimage naar Santiago de Compostela. Voor het lezen van de Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute wist ik niet dat Santiago de Spaanse naam is voor Jacobus. Weer wat geleerd dus. Eens in de zoveel jaar wordt een een heilig Jacobusjaar uitgeroepen. Het jaar 2010 was zo’n heilig jaar. Ook 2010 zal weer een heilig Jacobusjaar zijn. Dan zal de pelgrimsroute druk bezocht worden, is de algemene verwachting.

Het mooie van de Sint-Jacobsroute is dat de wandeling meer dan duizend jaar oud is. Hij is ondertussen wel ingelopen, zou je zeggen. En dat klopt. De infrastructuur is optimaal. De paden zijn in goede staat en gemarkeerd. Overnachtingsmogelijkheden vind je overal en als ik auteur Cordula Rabe mag geloven relatief goedkoop. De route biedt grandioze natuurervaringen, zowel in het bergland van de Pyreneeën als op de eindeloze vlakten van het Castiliaanse hoogland. Ook het groene Galicië mag er zijn en wat te denken van de bijzondere kust van de Atlantische Oceaan? De beste maanden om de route te lopen zijn volgens de Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute mei, september en oktober. De temperaturen zijn dan nog draaglijk. Maar de herbergen zijn dan wel overvol. Je zou kunnen uitwijken naar maart/april of juni. Ben je een bikkel, dan kies je voor nog een andere maand en neem je barre weersomstandigheden voor lief.

Het Spaanse deel van de Sint-Jacobsroute kan je starten op twee plaatsen. De klassieke route begint in Roncesvalles, Navarra of een etappe daarvoor met de overtocht over de Pyreneeën vanuit Frankrijk. De alternatieve route start in de regio Aragón, op de Pyreneeënpas Somport. Beide routes komen overigens samen. Beide startplaatsen worden in de Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute aangeboden.

De wandelgids Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute biedt in totaal 41 etappes met gedetailleerde routebeschrijvingen. Medische verzorging, horeca, overnachtingsmogelijkheden, internet, pinautomaten en veel meer praktische aangelegenheden worden tot in detail besproken. Je snapt niet hoe zo’n kleine gids zoveel informatie kan bevatten. Daarmee is de toon wel gezet: de Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute is klein maar zeer fijn. Je stopt hem makkelijk in je jaszak of in een rugzak. Een trouwe gids voor iedereen die de louteringsweg wil volgen naar het eindpunt in Santiago de Compostela. Ga op pad, en je komt als een ander mens terug. Wat mij betreft let je onderweg ook op de vogels die je ziet. Stuur eens een berichtje welke soorten je zoal bent tegengekomen!

Rother Wandelgids – Spaanse St. Jacobsroute / Cordula Rabe / Uitgeverij Elmar / paperback