Er ligt een museum voor me. Je loopt naar binnen door dit kloeke boek open te vouwen. Elke bladzijde is een zaal vol bijzondere planten. Nog levende planten én planten die lang geleden zijn gefossiliseerd. Bloemen, bladeren, takken, vruchten, noten, knollen en bollen, alles wervelt voor je netvlies. Niet alle planten die bestaan tref je in dit museum. Dat zou te gek zijn. Er zijn immers ongeveer 425.000 planten bekend. Wel maak je een reis door de tijd. En die tijd begint in het prilste stadium. De naam van het museum? Het plantenboek van Katie Scott en Kathy Willis.

Liefhebbers van Het dierenboek van Jenny Broom zullen ook Het plantenboek van Katie Scott en Kathy Willis zeer waarderen. Ook dat vorige boek was een waar museum. Een dierenmuseum. Gelukkig is er naast het dierenmuseum nu ook een plantenmuseum gebouwd. En wat voor één. Dit is echt een museum dat je bezocht moet hebben. Want zonder planten zou de mens niet bestaan. Planten leveren de lucht die we inademen, en zuiveren die ook nog eens. Ze bezorgen ons voedsel, medicijnen, bouwmateriaal voor onze huizen en vezels voor onze kleding. Wat zou de mens zijn zonder planten? Hoe zou de aarde eruit zien zonder planten? Wat zijn de grootste, de kleinste, de gekste, de lelijkste en stinkendste planten op planeet Aarde? Dwaal in het museum genaamd Het plantenboek en je ontdekt het allemaal.

Overal ter wereld leven planten. Maar de plantendichtheid is wel heel scheef verdeeld. Op de Noordpool en Zuidpool leven amper acht soorten per hectare. In de tropen groeien op één hectare tachtig verschillende boomsoorten. En daar moeten dan alle planten en algen nog bij worden opgeteld.

Eén van de immense zalen in Het plantenboek is die over de evolutionaire stamboom. Terug naar de oertijd dus, aan de hand van de auteurs, befaamde wetenschappers. Ze nemen je mee naar de eerste planten op aarde. Dat waren wieren of algen. Een aantal tijdvakken later nemen de mossen bezit van het land. Varens groeiden vervolgens de hoogte in, gevolgd door de zaadplanten. En zo ontwikkelde zich een gigantische plantenrijkdom die zich over de hele aarde verspreidde. En vrijwel dagelijks ontdekken wetenschappers nog nieuwe plantensoorten. Er valt nog veel te ontdekken op onze planeet.

Kijk nu eens naar de schitterende platen van al die planten. Van nog levende mossen en het fossiele segment van een groenwier. Even slaan de auteurs een zijpaadje in. Een nis in het museum wordt vrijgemaakt voor de fungi en korstmossen. Fungi, dat zijn de schimmels en zwammen. Mocht je menen dat dit ook planten zijn, dan heb je het mis. Deze organismen maken geen voedsel door fotosynthese en ze planten zich voort door middel van sporen. Lange tijd werden ze voor planten gehouden, maar nieuwe inzichten zetten ze in een andere tak aan de levensboom. Geen planten dus, maar niet minder fascinerend.

De grootste plant op aarde? De reuzensequoia of mammoetboom die meer dan 80 meter hoog kan worden. Welke orchidee heeft voor de bestuiving een insect nodig met een tong van dertig (!) centimeter? De Darwins orchidee. Welke boom stinkt naar braaksel? De Japanse notenboom, althans zijn vruchten die op rozijnen lijken. Eet smakelijk.

Door het grote formaat (38 centimeter) krijgt Het plantenboek een koninklijke uitstraling. De vormgeving is meer dan fantastisch. Ik ken weinig natuurboeken die zo fraai zijn vormgegeven. Hier heeft een vormgever zijn stinkende best gedaan. Je zou Het plantenboek een salontafelboek kunnen noemen. Je legt het weg om het regelmatig weer op te pakken om het door te bladeren en een stukje te lezen. Het taalgebruik is niet overdreven moeilijk. Tieners moeten het ook kunnen lezen. Wil je iemand verrassen met een spetterend mooi natuurboek dan kun je met Het plantenboek onder je arm heel goed aankomen.

Het plantenboek / Katie Scott en Kathy Willis / Lannoo / hardcover