recensie nog meer vogels koos van zomeren

Recensie: Nog meer vogels, Koos van Zomeren




Vorig jaar werden alle verhalen die Koos van Zomeren over vogels schreef gebundeld tot het monumentale boek Alle vogels. Alle vogelverhalen, dacht hij zelf. Tot op weg naar de boekpresentatie een herinnering aan twee eksters door zijn hoofd flitste. En tot Rinse Wassenaar, kenner van het oeuvre van Koos van Zomeren, de schrijver attendeerde op verhalen en delen ervan waar ook vogels in figureren, maar die niet in het grote werk waren opgenomen. Vandaar deze toegift onder de titel Nog meer vogels

 

Nog meer vogels, jazeker. In sommige boeken van Koos van Zomeren is de vogeldichtheid niet heel groot, maar de verhalen in Nog meer vogels laten zien dat er altijd een vogel voorbij kan komen. ‘En niet zelden op een cruciaal moment,’ zo voegt Koos van Zomeren eraan toe in zijn Woord vooraf. Zijn toegift, een boek van 128 pagina’s en ook stijlvol geïllustreerd door Erik van Ommen, laat zien dat Van Zomeren een geweldig stylist is. Soms zijn het niet meer dan een paar zinnen uit een verhaal. Ze halen je even uit de werkelijkheid van het moment.

Ik las Nog meer vogels tijdens onze vakantie in Italië. Zo mooi zijn de – vaak korte – fragmenten, dat ik het boek al snel uit had. Het bevat een paar uitgebreidere verhalen, waaronder Shady Lane en December 52.

Wie fan is van het werk van Koos van Zomeren, en in het bijzonder zijn natuurboeken, die moet deze toegift op de plank hebben staan. Netjes naast zijn magnus opus, Alle vogels. Om er soms in weg te dwalen. Op de vleugels van de vele vogels die in beide boeken voorbij komen. Even iets anders, even een paar literaire vogels. Even een mooi moment.

Nog meer vogels / Koos van Zomeren / Arbeiderspers / als paperback

 

 

Als je dit boek interessant vond, dan ben je wellicht ook in deze boeken geïnteresseerd: