Carlos Magdalena heeft een passie voor planten en de hele wereld mag dat weten. Sinds hij door een journalist werd geïnterviewd gaat hij door het leven als de ‘Heer der planten’. Hij geniet zo’n bekendheid dat Sir David Attenborough hem interviewde voor een documentairereeks over planten. Dat hij zover is gekomen was geen vanzelfsprekende zaak. Er zijn niet zoveel werkloze jonge Spanjaarden die wereldfaam hebben verworven. In zijn boek Heer der planten vertelt hij gepassioneerd over planten en hun wonderlijke kanten.

Asturië. Noord-Spanje. Gelegen aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Een prachtige streek waar de natuur nog onontgonnen was. Althans, voor een groot deel. De ouders van Carlos kochten er een stuk land en egaliseerden het. Weg natuur. Maar het was de moeder van Carlos die hem niettemin de liefde voor de natuur bijbracht. En zo kwam het dat op een dag Carlos zich op goed geluk in Londen meldde in Royal Botanic Gardens in Kew.

Als stagiair begon hij in de kweekkassen en meteen op de juiste afdeling: die waar de Ramosmania rodrigueii was ondergebracht. Over deze plant had hij eerder bij toeval in de metro een krantenartikel gelezen. Het is de meest bedreigde plant ter wereld. Uitgestorven gewaand, maar een jochie vond toch nog een struik. Drie maanden zou zijn stage duren en hij moest zo veel mogelijk leren van de planten die hij zag. Uiteindelijk werd hij toegelaten tot de prestigieuze opleiding die aan het instituut verbonden was. Een bijzondere loopbaan was begonnen.

Tal van planten komen in Heer der planten voorbij. Maar de allerbelangrijkste is toch wel de café marron oftewel de Ramosmania rodrigueii. Zijn lot was vrijwel zeker uit te sterven, want de stekjes in het instituut waren uitgegroeid tot struiken die geen zaden ontwikkelden. Geen zaad, geen voortplanting. Carlos zag de bijzondere plant elke dag en werd uiteindelijk verliefd op hem. Veel meer nog staat de plant voor hem symbool voor een uniek ecosysteem op Rodrigues, een vulkaaneiland midden in de Indische Oceaan. Helaas wordt dat unieke ecosysteem in zijn voortbestaan bedreigd door de introductie van tal van invasieve planten- en diersoorten. De café marron stond ook symbool voor dit aangetaste landschap: de plant was feitelijk een levende dode, want voortplanten kon hij zich niet.

Carlos vertelt in Heer der planten hoe hij de plant bleef bestuderen. Hoe hij bleef proberen de bloemen te bestuiven om zaad te ontwikkelen. En op een dag was het zover: zijn pogingen leken geslaagd. ‘Daar, pal voor me, groeide een vrucht.’ De zaden hadden een half jaar nodig om te rijpen en toen ze eenmaal rijp waren en gezaaid werden, ontkiemden ze nog ook. Helaas gingen de kiemplantjes dood, maar het begin van zaadvorming en reproductie was er. Het lukte hem meer zaden te laten ontwikkelen. En op een goede dag was hij weer terug op het eiland Rodrigues om zaailingen te planten in hun natuurlijke omgeving. Prachtig verhaal toch?

Het zijn dit soort verhalen over ernstig bedreigde planten waar het boek Heer der planten vol mee staat. Op hoogst gepassioneerde en persoonlijke wijze vertelt Carlos zijn verhaal over het belang van planten. Over hun bijzonderheden. Over hun geschiedenis die soms miljoenen jaren terug gaat. Over zijn werk op de meest afgelegen eilanden in een of andere oceaan. Hij vertelt ook over de onwetendheid waarmee de meest bijzondere bomen zomaar worden gekapt en vernietigd. Mensen die meer belangstelling hebben voor het landschap als mooi plaatje dan voor natuurbehoud.

Maar hij vertelt ook over bijzonder gedrag van planten. Dat planten met elkaar communiceren bijvoorbeeld. Via een uitgebreid web van ondergrondse schimmels bij hun wortels. Zo helpen planten hun buren door voedingsstoffen en informatie met hen te delen. Ook vertelt hij in Heer der planten dat planten reageren op prikkels. Planten ontvangen informatie en reageren erop. Dat heb ik al eens eerder gelezen, in het boek Het verborgen leven van bomen van de bekende boswachter Peter Wohlleben. Ik blijf het fascinerend vinden, want ook ik had daar geen weet van. Een plant is ‘maar een plant’, zo redeneerde ik, zoals zoveel mensen. Een plant is weliswaar mooi maar dat een plant een zekere mate van intelligentie bezit, dat wist ik niet.

Uiteindelijk mondt Heer der planten uit in een pleidooi voor een betere behandeling van de aarde. De top drie van maatregelen van Carlos is:

1. Stop met het verbranden van fossiele brandstoffen.
2. Hou de bevolkingsgroei op een duurzaam niveau.
3. Maak gebruik van de kracht van planten.

Heer der planten vertelt het fascinerende verhaal van een plantenkenner van wereldfaam. Door de persoonlijke en gepassioneerde manier van vertellen lees het boek als een trein. Razend interessant en heerlijk om te lezen.

Heer der planten / Carlos Magdalena / Atlas Contact / als paperback en als e-book

De beste vlindergidsen van dit moment:

[huge_it_portfolio id=”33″]