Al het goede wordt je toegeworpen. Dat onderstreepte de postbode die me een wonderschoon vogelmagazine bezorgde, helemaal vanuit Vlaanderen: Fwiet. De titel herinnerde me aan een boek dat ik nog niet zo heel lang geleden besprak: Fwiet! Fwiet! van de Vlaamse cabaretier én vogelaar Begin Le Bleu. Eén keer Fwiet viel af, plus de uitroeptekens en over bleef Fwiet. De naam van een heus nieuw vogelmagazine dat alles bevat wat een vogelmagazine zou moeten bevatten, sterker nog, het is wat mij betreft het mooiste vogelmagazine dat ik ooit heb gelezen.
Zo goed gaat het met het vogelmagazine Fwiet dat er al een tweede druk is aangekondigd! Dat is leuk om te lezen. En ik vind het ook vooral terecht. Wat een prachtige verhalen bevat de eerste editie van dit vogelmagazine dat vrijwel geheel gewijd is aan uilen. De redactie, bestaande uit Begijn Le Bleu en Jeroen Denaeghel over hun eersteling: ‘Het is een uilskuiken.’
Een goed gekozen thema, vind ik, en zeker vanuit Vlaams perspectief. In België komen meer uilensoorten voor dan in Nederland. Dwerguil en ruigpootuil doen in het zuidelijke deel van de Lage Landen ook helemaal mee, naast bosuil, ransuil, kerkuil, steenuil, velduil en oehoe. België telt van de laatste soort zelfs ongeveer 200 broedparen.
Een aantal vogelaars-met-vaardige-pen trekt eropuit, op zoek naar deze nachtvogels. Dirk Draulans verzorgt het algemene artikel over uilen. Een uilenkenner die tot ver over de Europese grenzen op zoek gaat naar vogels, en dus ook uilen. Zijn mooiste ‘internationale’ uilenwaarneming: visuilen in het Congolese regenwoud. Tijdens het lezen van dit prachtige artikel wordt de formule van het vogelmagazine al snel duidelijk: heel mooie verhalen gelardeerd met stijlvolle foto’s. Het magazine is dan ook een lust voor het oog.
Dan maken we ook nog kennis met een heuse uilenontdekker: Philippe Verbelen. Een vermaard vogelaar die niets liever doet dan de meest ongerepte natuurplekjes uit te kammen op zoek naar een uitgestorven gewaande vogel of een niet eerder ontdekte soort. In 2016 kwam zijn droom uit: op een West-Afrikaans eiland ontdekte hij een nieuwe uilensoort. Maar zo’n ontdekking is geen sinecure. Voordat het zover was, had hij honderden hectares jungle moeten uitkammen voor een uiltje van nog geen 20 centimeter hoog. Koester je dezelfde dromen als Verbelen, dan zeker dit artikel lezen. Hij geeft je en passant ook een aantal tips voor het ontdekken van een nieuwe vogelsoort. Verbelen is ook de fotograaf die als eerste acht onbekende uilen wist te fotograferen. In de fotogalerij staar je in de wijd geopende ogen van dit achttal.
Dan een literair uitstapje naar een vijand van ransuil en bosuil. Mattias M.R. Declerq verklaart zijn liefde voor het boek De H is van Havik van Helen Macdonald, een iconisch boek over het verwerken van verlies. Een zin aan het eind van dit (reis)verhaal die het vogels kijken treffend typeert: ‘In de vogelarij heb ik geleerd dat moeite niet volstaat. In de flitsende mensenwereld worden je verlangens ingevuld door keurig afgeleverde dozen, maar out there, al is het in je eigen tuin, gelden geen regels.’
Dan weer een bloemlezing van een aantal opzienbarend fraaie foto’s, nu van Bernard Van Elegem. De reuzenuilennachtzwaluw spreekt me het meest aan. Het zijn de koningen van de camouflage. Inderdaad, het is sprekend een nachtzwaluw. En dan volgt een verhaal over hoop en verlangen, smachten, uitzien, zich verbijten en soms een sappig Vlaams gevloek. Jeroen Denaeghel gaat met de eerder genoemde Philippe Verbelen in een bos in Midden-België op zoek naar de oehoe, maar nee, Mattias M.R. Declerq heeft volkomen gelijk. In het bos gelden geen regels, laat staan dat oehoe’s je keurig worden afgeleverd in dozen. En dan, ook weer zo wonderschoon: twee bladzijden vol braakballen.
Dan het grote blunderboek der vogelwaarnemingen. Dat niet alleen in de voetballerij de derby België-Nederland de gemoederen hoog doet oplopen, maar ook in de vogelarij, blijkt uit dit artikel. Met schaamte moeten Nederlandse vogelaars erkennen dat de allereerste Eleonora’s Valk boven Nederlands grondgebied enkel door vijftig Belgen werd gezien. Die kunnen de Nederlandse vogelaars die nogal afwijzend reageerden op deze waarneming in hun zak steken…
Ik kan moeilijk alle artikelen kort benoemen. Dan krijgt deze bespreking de lengte van een heus magazine. Ik noem nog de indrukwekkend mooie fotoreportage van de sneeuwuil. Het artikel over magie, mythologie en bijgeloof over uilen. En de beschrijving van de Hoge Venen die op ornithologisch vlak een unicum in België zijn. Deze regio herbergt soorten die verder nergens in België voorkomen, waaronder de grijskopspecht en korhoen. Maar er leven ook twee bijzondere uilensoorten: de dwerguil en de ruigpootuil. En voor de twitchers onder ons: ook nog een dagje vogels kijken tussen Knokke en Kallo. Een verhaal over bijzondere waarnemingen, geile patrijzen en een hongerige reporter die zijn amechtige staat plots is vergeten bij het zien van een zwarte specht. Of de vogelaars erin slagen het Belgisch record van een Big Day te verbreken, laat ik in het midden. Lees dit artikel absoluut, zo ontdek je meteen ook een aantal interessante vogelgebieden in Vlaanderen.
In Vlaanderen is een pracht van een vogelmagazine geboren. De tweede editie staat gepland voor november. Ik zie er naar uit. Fwiet is wel zeker het mooiste vogelmagazine dat ik ooit heb gelezen.
Fwiet / Begijn Le Bleu / te bestellen op Fwiet.be
Mijn tips voor natuurbeleving en vogels kijken
Met deze tips beleef je de natuur nog intenser en komen de vogels letterlijk dichterbij:
 | (voor elk budget de drie beste opties) |
 | (héél véél keuze, en zelfs met geheel contactloos verblijf en dus veilig!) |
 | (voor elk budget een paar opties) |
 | (per provincie gesorteerd) |
 | (aantrekkelijke planten voor vogels, vlinders en andere insecten) |
 | (lees hier mijn tips om spechten, mezen en roofvogels naar je tuin te lokken) |
 | (mijn persoonlijke top tien) |