Recensie: Antigone, Sophocles

De Griekse tragedieschrijver Sophocles was een van de grootste schrijvers in zijn tijd. Zijn Antigone is ongetwijfeld een van de beroemdste stukken die hij schreef. Classicus Ben Schomakers vertaalde de Antigone op een wijze die deze prachtige tragedie tot leven brengt.

De editie die ik hier bespreek is helaas niet meer verkrijgbaar. Ben je geïnteresseerd in een sprankelende vertaling van Antigone, bekijk dan deze vertaling door Patrick Lateur.

In de interessante inleiding op Antigone schrijft Ben Schomakers dat Sophocles aan het eind van zijn lange leven zich waarschijnlijk nog altijd intensief bezig hield met zijn dierbaarste personage: Antigone. Hij schreef het stuk vele jaren eerder, toen Athene in oorlog was met Samos, het welbekende Griekse eiland voor de Turkse kust. Dat betekent dat het stuk vermoedelijk omstreeks het jaar 442 voor Christus is geschreven. Antigone laat Sophocles in de stad Thebe afspelen, evenals die andere bekende tragedie Oedipus in Colonus. De laatst genoemde tragedie schreef Sophocles met het oog op zijn eigen naderende dood. En daar tussenin schreef hij een andere fantastische tragedie, Oedipus heerst, waarvan Ben Schomakers ook een gloednieuwe vertaling publiceerde. Het is misschien geen veelgelezen stof, maar sinds ik een inleiding op de Griekse tragedies las, ben ik liefhebber. Of ik precies begrijp waar de tragedies op doelen, dat betwijfel ik. Maar de opbouw van de teksten is vaak subliem en het drama vrijwel altijd aangrijpend.

Terug naar Antigone. Het verhaal is in mijn ruwe proza als volgt: twee broers van Antigone voerden een bittere tweestrijd en vonden daarbij de dood. Eteocles en Polynices heten de twee ongelukkigen. Creon, hun oom en de heerser over de stad Thebe vaardigt een wet uit: Eteocles krijgt een waardige begrafenis, maar handen af van Polynices. Zijn lijk wordt gevoerd aan de vogels en honden. Een schandelijk einde dus. Niemand waagt het het lijk een waardig einde te bezorgen, behalve Antigone, de zus van beide mannen. Zij bewijst Polynices de laatste eer en daar komt Creon van op de hoogte. Overigens: Antigone is de beoogde vrouw van Haemon, de zoon van Creon. Antigone wordt voor de ziedende Creon geleidt. Hij besluit haar ter dood te veroordelen, maar die doodstraf moet wel op bijzonder verfijnde wijze worden voltrokken: men metselt haar in in een halfondergrondse kerker en ze krijgt net voldoende voedsel om niet binnen de kortste keren te sterven. Als ze sterft, dan is dat haar eigen keuze.

Dan komt de ziener op, een blinde oude man, Teiresias. Deze ziener waakt over de geschiedenis van Thebe en wijst Creon op zijn grote fout. Creon drijft de spot met de oude man, maar begint te twijfelen als de ziener onheil afroept over het huis van Creon. In een poging de ellende af te wenden, haast Creon zich om Polynices te begraven en Antigone te bevrijden. Helaas, Antigone heeft zichzelf ondertussen opgehangen en Haemon omklemt haar lijk. Haemon valt zijn vader aan, maar zijn zwaardslag mist en dan stoot Haemon het zwaard in zijn eigen lever. Dat overleeft hij niet. Creon heeft een zoon minder. En even later is hij ook verlost van zijn vrouw, want die stoot, overmand door het geweldige verdriet, ook een zwaard door haar lever. Creon is ‘niets meer’.

Is Antigone een heldin of hysterica? Die vraagt stelt Ben Schomakers ook in de inleiding. In de loop van de geschiedenis zijn beide antwoorden gegeven, maar beide doen te kort aan Antigone. Zij is vooral de belaste en geplaagde. Een jonge vrouw die een groot verdriet met zich meedraagt en die reageert op het verlies van haar dierbaren en op de vernederingen die ze heeft moeten doorstaan. ‘In het leven verkeert ze met de doden aan wie ze meer trouw is dan aan de levenden,’ schrijft Ben Schomakers.

Antigone is wereldliteratuur. Deze gloednieuwe vertaling van Ben Schomakers heb ik met veel plezier gelezen. En de inleiding werpt zo’n rijk licht op deze tragedie dat ik die nog wel een paar keer zal herlezen. Deze vertaling doet recht aan de Griekse tekst en is zo opgezet dat hij ook ‘makkelijk’ speelbaar is.

Antigone / Sophocles (vertaald door Ben Schomakers) / Uitgeverij Klement / hardcover

De beste verrekijkers voor vogelaars

De beste verrekijkers

in de prijsklasse tot EURO 300,00

Goede en betrouwbare verrekijkers voor

beginnende vogelaars en voor mensen

die niet te duur uit willen zijn.

1. Vortex Diamondback HD 10x42

Helder beeld, ook bij weinig licht.

Volledig multi-coated lenzen

Ligt heerlijk in de hand.

2. Bynolyt Stork WPR 10x42 DCF

Een slank en elegant instapmodel.

Laag gewicht.

Haarscherp beeld en ook verkrijgbaar als 8x42.

3. Kowa SVII 10x42

Lichtgewicht allround verrekijker.

Volledig multi-coated lenzen.

De beste verrekijkers

in de prijsklasse tot EURO 750,00

Verrekijkers die net een stapje verder gaan

in gebruikte materialen, afwerking en gebruikscomfort. 

1. GPO Passion ED 10x42

Hoogwaardig ED glas.

Goede beeldkwaliteit, ook als het minder licht is.

De makers hebben hun sporen verdiend bij Zeiss.

Ligt zeer prettig in de hand.

2. Bynolyt Yellowbird 8x42

Zeer prettig gebruikscomfort.

Zeer scherp en lichtsterk beeld.

Relatief lichte verrekijker.

3. Hawke Frontier EDX 10x42 

Een hoogwaardige verrekijker voor de allround natuurliefhebber.

Lichtsterk met een hoog gebruikscomfort.

Hoogwaardige coatings en prisma's.

Ook verkrijgbaar als 8x42.

De beste verrekijkers

in de prijsklasse tot EURO 1.500,00

Topverrekijkers die qua afwerking en gebruikte materialen je nog een stap verder brengen.

1. GPO Passion HD 10x42

Scherp van rand tot rand.

HD glas en meerdere coatings en dus een briljant beeld.

Zeer natuurgetrouwe kleuren.

2. Leica Trinovid HD 10x42

Robuust en lichtvan gewicht.

Haarscherp beeld en briljant beeld.

Zeer nauwkeurig scherpstellen.

3. Swarovski CL Companion 8x30

Een van de beste verrekijkers van dit moment.

Hoogwaardige materialen en coatings.

Heerlijk lichtgewicht.

De beste verrekijkers

in de prijsklasse vanaf EURO 1.500,00

Dit zijn de Ferrari's onder de verrekijkers!

1. Swarovski NL Pure 10x42

De nieuwe reeks topkijkers van Swarovski. Levert nog meer kijkgemak, helderheid, lichtheid, contrast en stabiliteit op. En met een gezichtsveld van 133 meter is dit model onovertroffen. De ab-so-lu-te topkijker van dit moment!

2. Leica Noctivid 10x42

Het paradepaardje van Leica waarmee je razendsnel en super precies scherp stelt. 

3. Zeiss Victory T*SF 8x42

Het topmodel van Zeiss dat niet alleen een fantastisch beeld oplevert, maar ook nog eens heerlijk in de hand ligt, weet ik uit ervaring. En het gezichtsveld van 148 meter is ook absoluut top. Een geweldige verrekijker!