Hoe je bijen moet tellen? Daar viel mijn oog vanmorgen vroeg op. Prominent op de voorpagina van dagblad Trouw: de nationale bijentelling. Weer een leuk natuurevent erbij! Nederland zoemt, heet het initiatief. Plots ontdek ik dat er insecten zijn met illustere namen als roodgatje, grijze rimpelsnuit, slobkousbij en vosje. Dat had ik trouwens kunnen weten, want ik heb de complete veldgids Bijen in mijn boekenkast staan. Wil je alle bijen in Nederland en Vlaanderen herkennen, schaf dan dit imposante standaardwerk aan.
Ik lees het artikel verderop in de krant dat tientallen gemeenten hebben uitgesproken een ‘bijenvriendelijke’ plaats te willen worden. Zo heeft de gemeente Zoetermeer het vosje geadopteerd. En Leiderdorp de slobkousbij. Of mijn eigen gemeente Alblasserdam inmiddels ook zo ver is, weet ik niet. Als ik moet afgaan op de miserabele groenplaats bij ons voor de deur, vrees ik van niet. Het begint toch op zijn minst met de aanplant van bijenvriendelijke planten, liefst denk ik inheemse soorten. Goed voorbeeld doet volgen, hoop ik maar. Ik troost me met de gedachte dat een eind verderop de rotonde elke zomer dicht begroeid staat met lavendel. Toch een van de beste bijenvriendelijke planten die er zijn.
Hoe je een mooie ronde appel krijgt?
Hoe belangrijk bestuivende insecten als bijen en hommels zijn, lees ik ook in het artikel. Wist je dat een bloesembloempje minimaal vijf maal bezocht moet worden wil er een mooie vrucht uit groeien? Een mooie ronde appel betekent dat alle vijf de stempels in de appelbloem zijn bestoven. Vijf bezoeken per bloem, dat is nogal wat. Maar als je ziet hoe hommels en bijen bloemen bezoeken, dan hoeft dat bij een gezonde populatie totaal geen probleem te zijn. De ene na de andere bij of hommel bezoekt een bloem, zelfs nadat een andere bij de bloem al heeft bezocht. Maar na verloop van tijd vindt de bloem het welletjes en gaat hij een andere kleur ultraviolet uitstralen, ten teken dat er geen nectar meer te halen is. Dat las ik in het wonderlijke boek Briljant groen van een Italiaanse wetenschapper op het gebied van planten. Mocht je menen dat planten geen zintuigen hebben, dan moet je dit boek maar eens lezen. Plant en insect zijn optimaal op elkaar ingesteld. Vallen de insecten weg, dan hebben ook planten weinig toekomst.
Terug naar de nationale bijentelling. Ik lees in Trouw dat Engelse fruittelers miljoenen ponden mislopen doordat het zo slecht gaat met insecten. Daar kwamen ze achter door een complete boomgaard met de hand te bestuiven. Zo ontdekten ze het verschil in opbrengst tussen een perceel dat enkel door insecten wordt bestoven en dat perceel waarvan men zeker wist dat elke bloem bestoven was. Zouden er voldoende insecten zijn geweest, dan zouden veel meer bloemen zijn bestoven met een veel grotere oogst tot gevolg. Elke gemeente een bijenvriendelijk groenbeheer dus! En haar inwoners leggen bijenvriendelijke tuinen aan, compleet met bijenhotels. En een enkele diehard een groen dak. En boeren gebruiken minder gif. En waterschappen zorgen voor kruidenrijke bermen. Goed voor biodiversiteit en zelfs goed voor ons mensen!
Doe je mee met de nationale bijentelling?
Meedoen is eenvoudig. Meld je aan via de website nederlandzoemt.nl. Je kunt daar ook een bijengidsje downloaden. Erg handig voor het geval je een bij tegenkomt die je niet herkent. Ook goed en misschien nog wel beter is het ophangen van een insectenhotel en het planten van insectenvriendelijke planten en struiken in de tuin. Alles voor de dieren, alles voor de biodiversiteit! De wereld is er tenslotte niet alleen voor de mens!
Dan nu een van mijn eerste filmpjes van een hommel. Een akkerhommel op precies te zijn. Bij de molens van Kinderdijk:
De beste verrekijkers om insecten te kijken:
 | Let je uitsluitend op de close focus en het gewicht, dan heb ik een heel betaalbare verrekijker voor je gevonden met een extreem goede close focus. Niet voor niets de Papilio geheten, wat zoiets betekent als ‘vlinder’. Deze verrekijker stelt scherp op de ongelooflijke afstand van 0,5 meter. |
 | Een verrekijker met een close focus van 1,5 meter. Met een gewicht van bijna 700 gram wel aan de zware kant. Staat tegenover dat je er ook aardig mee kunt vogels kijken. Een goed instapmodel voor de allround natuurliefhebber. |
 | Een goede outsider in de prijsklasse tot € 500. Dit model van Kowa wordt hogelijk gewaardeerd vanwege zijn uitmuntende beeldkwaliteit. Ook de close-focus mag er zijn: 1,5 meter. |
 | Een pocketverrekijker, dus een heel compact model. Met een close focus van 1,9 meter kun je hier prima mee insecten kijken. Voor een pocketverrekijker aan de wat dure kant. |
 | Een topmodel dat je zowel voor vogels- als voor insectenkijken kunt gebruiken (en voor andere dieren natuurlijk). De close focus ligt op 1 meter. Echt beregoed. Een zeer goede verrekijker met een flink later gewicht dan grotere modellen. Aan dit topmodel hangt wel een fors prijskaartje. |
 | Dit is een model om je vingers bij af te likken, als je op zoek bent naar de beste verrekijker om insecten of amfibieën te kijken. Leica is niet zomaar een merk, het is een topmerk. De close focus ligt op 1 meter. Ook aan dit model hangt een fors prijskaartje. |
 | Licht en compact en een close-focus van 1,8 meter. Lenzen met een diameter van 20 millimeter. Minder lichtsterk, dus een verrekijker voor zonnige dagen en overdag. |
 | De Swarovski EL, alom beschouwd als de beste verrekijker van dit moment. Allereerst om vogels te kijken, maar met een close-focus van 1,5 meter kun je er natuurlijk ook uitstekend mee insecten en amfibieën kijken. Het gewicht is met 800 gram wel wat aan de hoge kant. |