Na sneeuwgors en strandleeuwerik kreeg ik niet veel meer in het vizier. Buizerds vlogen veel te snel op, schuw als ze zijn. Grote zaagbekken in het kanaal dreven te ver af. En de eenzame indische gans kon ik met moeite met mijn verrekijker onderscheiden. En toen zat daar opeens deze kanoet. Op een modderige akkerrand, in de Hogerwaardpolder bij Woensdrecht. En dat was nu net ook een soort die ik op de Oesterdam dacht te gaan filmen! Op de droogvallende slikken echter geen ene kanoet gezien. En nu zowat onder mijn auto, voedsel zoekend in de modder. Een buitenkans om een kanoet van zo dichtbij te zien. Mooi die grijsgroene poten, de vage oogstreep en de stompe snavel. Een echte kanoet in winterkleed.