Vorige week, toen er nog ijs lag op de Alblas, filmde ik deze fuut in een wak. Minutenlang is hij bezig zich te wassen en te poetsen. Met op den duur een loshangende veer tot gevolg. Tot mijn grote verrassing plukt hij de veer los, manoeuvreert hem met de schacht in zijn snavel en slikt hem met een paar slokjes water in. Een stekelbaarsje glijdt makkelijker naar binnen vermoed ik. De fuut kokhalst een tijdje, net zolang tot de veer is weggewerkt. Blijf daarna ook nog even kijken. Aan het eind van de opname spreidt de fuut zijn vleugels en zie je de bijzondere zwartwit tekening op zijn vleugels. Dat patroon krijg je niet vaak te zien.
Waarom een fuut zijn eigen veren eet
Eigen veren eten is heel normaal voor een fuut. Niet voor andere vogels trouwens. De fuut is de enige vogel die zijn eigen veren eet. Ik las ergens dat ze meestal borst- of buikveren eten. ‘Mijn’ fuut eet een veer uit een vleugel, een behoorlijk grote dus. Dat zie je ook als hij de veer inslikt. De veer steekt dan nog een beetje uit zijn snavel. De reden waarom de fuut zijn eigen veren eet heeft te maken met de visgraten in zijn buik. Die kunnen behoorlijk scherp zijn en prikken overal doorheen, in ieder geval heel gemakkelijk door de zachte organen. Ter bescherming van zijn organen eet de fuut zijn eigen veren op. In de maag vormen de veren te samen met de visgraten een bal die de fuut na een tijdje uitbraakt. Een fuut poetst niet zijn tanden, maar zijn maag! Kijk in het voorjaar maar eens een tijdje naar futen die hun kuikens voeren. Best kans dat je ziet hoe een volwassen fuut zijn kuiken een veertje voert. Jong geleerd, is oud gedaan.