De Neeltje Jans in de monding van de Oosterschelde is een waar buizerdland. In de duinen, langs de wegen over het kunstmatige eiland en boven de vuurdoorns zweven talloze buizerds. Dat is ook niet zo moeilijk, zelfs als onze weermannen en -vrouwen windstilte afgeven, dan nog staat er op de Neeltje Jans een aangenaam briesje. Nu het winter is, zie je ze vaak met meerdere tegelijk zweven. Op zoek naar een aangereden konijn, een dode meeuw of een nonchalante veldmuis. Helaas voor mij zijn buizerds overal even schuw en alert. Een rijdende auto schrikt hen niet op, nee, het is een auto die stopt die hen zoveel argwaan inboezemt dat ze het zekere voor het onzekere nemen en op de vleugels te gaan. Negen van de tien buizerds vliegt vervolgens honderden meters ver weg, onbereikbaar voor de camera. Maar die ene, daar hoop je op. En die zat nu net voor Deltapark Neeltje Jans. Hij zit op een paaltje en wij parkeren in de berm aan de andere kant van de weg. Het is vroeg in de ochtend, de buizerd zit waarschijnlijk nog een beetje te kleumen en wil zijn energie sparen. Pas helemaal aan het eind van de opname vliegt hij op, maar volgens mij niet door ons.