Niet alleen let ik op vogels, ook vlinders zijn welkom voor mijn lens. Dit weekend struinde ik op Tholen en kwam ik fleurige bermen tegen vol gele bloemen: jacobskruiskruid. In de Karrenvelden voor de Oesterdam scharrelde de poelruiter nog steeds rond, maar die had ik een week eerder al gefilmd. In de berm veel geel en ook veel vlinders. Daar ben ik eens tussen gedoken. Veel vlinders inderdaad, honderden! Vooral bruin zandoogje, een enkel oranje zandoogje, een eenzame dagpauwoog, een klein koolwitje en een pijlsnel groot dikkopje. Tot mijn grote verdriet zie ik dat deze week op veel plekken de bloembermen zijn gemaaid. En dat terwijl ze stikvol vlinders, rupsen en sprinkhanen zitten! Nu snap ik best dat reflectorpalen en hectometerpalen zichtbaar moeten blijven. Maai een meter berm weg en dat is geregeld. Kun je de rest laten staan en het leven zijn gang laten gaan. Ook voor ons mensen stukken aangenamer, want wie geniet er nu niet van die fleurige bermen? Het zal misschien ook wel komen door het slechte imago van het jacobskruiskruid, de plant bevat gif. Koos Dijksterhuis schrijft vandaag terecht in Trouw: ‘Wat een leven in twee jacobskruiskruiden!’ Hij doelt op de vele insecten die hij op de plant waarneemt. Dat onderschrijf ik met een dikke streep. Laten staan dus die blommetjes. Maaien kan straks ook nog. En geef ondertussen die prachtige insecten een kans.