De keren dat ik op zeehondensafari ging, liggen al jaren achter me. Eén keer voeren we de Waddenzee op. Ik meen vanuit Vlieland, maar het kan ook een ander eiland zijn geweest. En één keer vanuit Wemeldinge aan de Oosterschelde. Dat was tijdens een uitje van een zakenrelatie. Zeehonden gegarandeerd, want het gaat weer heel goed met deze watervlugge zoogdieren. Ik moet toegeven: ik vond dat lang niet altijd een zegen.
Maar eerst even over die zeehondensafari. Wat is er nu mooier dan lekker uitwaaien op het wad? Met een supersnelle boot mee en de zeehonden opzoeken. Mijn collega Arjen (uitgever bij KokBoekencentrum) liet zich een paar weken geleden meevoeren de Waddenzee op. Op een zandbank lagen tientallen zeehonden. En zowaar, één zeehond meldde zich ook naast de boot. Hij schoot het korte filmpje dat je hieronder kunt bekijken. De gasten op de boot konden de zeehond zo ongeveer aaien.
Nee, een zeehond voor mijn neus op te zien duiken vond ik lang niet altijd een zegen. Sterker nog: ik heb ze maar wat vaak staan verwensen. Had ik net mijn zeehengels in gereedheid gebracht. De eerste inworp met zeepieren lag net in het water en dan kwam er plots zo’n kale kop boven. Hij staarde me een paar seconden lang aan om snel weer onder water te verdwijnen. Wat een zeehond daar doet laat zich raden: hij vangt vis! En dat kan hij veel beter dan de visserman die ik toen was. Waar zich een zeehond meldt, daar kan de sportvisser wel inpakken. En vaak de professionele visser ook. Ik lees althans regelmatig ach en wee geroep door professionele vissers over de zeehonden. Dat er inmiddels te veel zijn. De zeehonden zouden alle vis opvreten. Dat lijkt me dan ook weer een beetje stug. Ik vermoed eerder dat het zeewater te warm wordt. Warm water, daar houden schollen en kabeljauwen niet van en die maken zich dan subiet uit de voeten.
Maar goed. Inmiddels vis ik niet meer en kijk ik vogels. Dat is een stuk beter. Voor mezelf en voor het milieu. Er raakte immers wel eens een werploodje los. Nou, je wil niet weten hoe giftig lood is in het milieu. Al jarenlang gaan er stemmen op om het vissen met lood te verbieden. Ik ben er helemaal voor. Voortaan maar met een bonk ijzer ingooien. Je komt misschien iets minder ver, maar dat zij dan maar zo. Liever dat dan een vis tjokvol lood op mijn bord. En laat die zeehonden maar lekker zwemmen. Wie vind zo’n beest nou niet mooi?
Ook op zeehondensafari?
Wil je ook eens op zeehondensafari dan heb ik twee opties voor je. De eerste is die in de Waddenzee. Je vertrekt vanuit Lauwersoog het wad op. Ervoor of na afloop wandel je natuurlijk het befaamde natuurgebied het Lauwersmeer in. Een mooie uitje voor een natuurliefhebber! Woon je meer in het zuiden van het land, dan kun je gelukkig ook terecht op de Oosterschelde. Lijkt het je leuk om de zeehonden eens te voeren, dan moet je deze natuurbelevenis eens bekijken. Zwemmen met de zeeleeuwen kan trouwens ook!
De leukste cadeautjes voor een natuurliefhebber:
 | Elke vogelaar is blij met een nieuwe vogelgids. |
 | Elke vogelaar sjouwt rond met spullen. Met een goede rugzak stapt hij of zij vrolijk door de natuur. |
 | Vogelexcursies voor beginnende én gevorderde vogelaars. |
 | Voor de vogelaar die ook oog heeft voor de kleine dieren of planten. |
 | Als je het echt niet weet, dan is de keuze voor een paar wandelsokken altijd goed. |
 | In het veld is het altijd handig een zakmes bij te hebben dat meer kan dan alleen snijden. |
 | De vogels zien je echt minder snel met een paar camouflagehandschoenen aan. |
 | Voor de vogelaar die ook fotografeert... |
 | Hoor je maar weinig vogelaars over, maar voor iedereen die zuinig is op zijn verrekijker, telescoop of camera eigen onmisbaar. |
 | Elke vogelaar wil dichterbij de vogels komen. Een schuiltent is het ultieme cadeau. |
 | Het kan altijd beter, en dat geldt ook voor een verrekijker. |
 | Voor iedereen die toe is aan een lichtgewicht verrekijker. |