Oeverzwaluwen in de Hellegatsplaten

Vandaag na lange tijd weer eens met vriend Sjaak erop uit. Dat is altijd top. En dus naar de Hellegatsplaten en daarna naar de hut op de Philipsdam. Het leverde niet heel veel waarnemingen op. Vanuit de vogelkijkhut de Zwartkopmeeuw in de Hellegatsplaten waren het vooral de oeverzwaluwen die de show stalen. Met tientallen tegelijk landden ze op de draad die tussen wal en vogeleiland is gespannen. Om spontaan weer met z’n allen ook op te vliegen. In de hut zaten twee jonge witte kwikstaarten die duidelijk nog wat vlieguren moesten maken.

In de Hellegatsplaten hadden we ook twee leuke ontmoetingen. De eerste met een onderzoeker van Naturalis. Hij liep met een soort van schepnet door de vegetatie. Op mijn vraag of dat een vlindernet was, antwoordde hij dat het meer een insectennet was. Om hommels en wantsen te vangen. Hij verrichte onderzoek naar hommels in een aantal natuurgebieden in de buurt. De andere ontmoeting vond ik om een andere reden bijzonder. In de hut kregen we namelijk bezoek. Onze mede-vogelaar was zo ongeveer voor het eerst aan het vogels kijken en ene ‘meneer Visdief’ had op zijn website iets geschreven over de Hellegatsplaten. Kijk, dat is altijd leuk. In het veld iemand ontmoeten die mijn website heeft geraadpleegd. Tjeerd uit Capelle aan den IJssel kwam ook nog eens met een state-of-the-art Swarovski telescoop aanzeulen. Die moest ook nog even worden getest en de algehele conclusie luidt: bevoorrecht de mens die door zo’n telescoop mag kijken. Wat een helder beeld! Met z’n drieën vervolgens naar de Philipsdam gereden waar vanuit de hut bar weinig te zien was. Dat is echt een contemplatieve hut hoor. Ga er twee uur zitten en een beetje voor je uit staren. Wie weet komen ijsvogel of grote zilverreiger voorbij. En anders moet je een keer terug komen en ben je hopelijk toch een beetje tot rust gekomen. Vanaf de parallelweg op de Grevelingendam op de Krammer tenslotte naar de ruiende watervogels gekeken. Geoorde fuut in zomerkleed was daar het hoogtepunt. Het andere hoogtepunt van de dag was van geheel andere aard: een bezoek aan de film Dunkirk met twee kinders. Zeer indrukwekkend!