Tunnels. Daar is weinig natuurlijks aan dan alleen het besef dat er een hoop massa boven je hoofd zit. In Zwitserland zijn dat meestal bergen. Liever ga ik de berg over als ik er midden op de dag over moet. Zo ook op de terugreis uit Italië. Want weet je wat het grote voordeel is? Je kunt tenminste uit de auto stappen om wat aan natuurbeleving te doen. Zo filmde ik bovenop de San Bernardinopas deze herdersparelmoervlinder.
En dat was voor het eerst dat ik hem wist te filmen. Op de valreep van de vakantie dus toch nog een nieuwe vlindersoort erbij! Het zag er trouwens weinig hoopvol uit. De hele vakantie was het een graad of dertig geweest, ideaal weer voor vlinders. Uitgerekend op de dag dat ik in het absolute hooggebergte nog wat bijzondere vlinders wilde filmen, ging de zon schuil achter een dik pak wolken. Het ging er zelfs regenen! Nou, dan is het gauw over met de vlinders. Overigens ook met de natuurbeleving van mijn medereizigers. Hen liepen de rillingen al snel over het lijf en dan weet ik: snel een paar filmpjes schieten, het speelkwartier is zo voorbij.
De haast zie je wel een beetje aan het filmpje af. Ik filmde uit de hand en door de haast leverde dat best wat trilling op. De herdersparelmoervlinders werkten trouwens ook bepaald niet mee. Ze fladderden van de ene bloem naar de andere, en dat in het kwetsbare hoogveen op de San Bernardinopas. Daar kun je toch ook zomaar niet met je lompe poten door heen klossen.
De herdersparelmoervlinder is zoals de meeste vlinders uit deze familie oranje met zwarte stippen. Zijn neef de bergparelmoervlinder lijkt op de bovenzijde sprekend op hem, maar de dubbele rij stippen hebben net een iets ander patroon. Veel beter kun je beide soorten onderscheiden door de onderkant van de vleugels te bekijken. Die is zo karakteristiek, geen misverstand mogelijk. Nou ja, bij mij is alles mogelijk. Dus mocht je menen dat het toch een bergparelmoervlinder is, meldt het me dan s.v.p. met een zeker mededogen in je bericht. Ik verzeker je dat ik heel lang in mijn Veldgids Dagvlinders heb zitten turen voordat ik de soortnaam koos.
Altijd over de pas dus, zeker bij mooi weer. Het levert prachtige vergezichten op en kans op bijzondere waarnemingen. Nadeel is natuurlijk het tijdverlies, want de reis duurt zomaar een paar uur langer. Maar ach, dat tijdverlies heb je een paar weken later wel verwerkt. En de natuurbeleving blijft je altijd bij.
Hier mijn filmpje van de herdersparelmoervlinder:
De beste vlindergidsen van dit moment:
[huge_it_portfolio id=”33″]