De Donkse Laagten waren gisteren mijn laatste halte op mijn vogeltocht door de Biesbosch en Alblasserwaard. Even ervoor had ik bij Wijngaarden de kleine rietgans en kleine zwanen opgezocht. Nu ging ik voor de roodhalsgans die in zijn eentje tussen de brandganzen loopt.
Gelukkig voor mij stond er al een vogelaar te kijken. Dat maakt het vinden van een zeldzame vogel een stuk eenvoudiger. Zeker bij een roodhalsgans die in een groep brandganzen loopt is dat handig. Want hoewel een roodhalsgans een diep rode borst heeft, valt hij in zo’n groep grijs-zwarte ganzen helemaal weg. Staat hij met zijn kont naar je toe, dan zie je hem aan voor een brandgans. En een andere factor in de Donkse Laagten is het oneffen terrein. Loopt de roodhalsgans een greppel in dan kun je hem zelfs helemaal niet meer zien! Maar is volgde de aanwijzingen van de vogelaar op: kijk boven het paaltje met het blauwe lint en dan zie je hem direct. En dat klopte! Ik richtte mijn verrekijker en de roodhalsgans spetterde in ene keer op mijn netvlies.
De Donkse Laagten zitten nu tjokvol ganzen. Kolgans, brandgans, grauwe gans en dus die ene roodhalsgans. Er jagen altijd wel een paar buizerds in de weiden, soms een blauwe kiekendief. De grote zilverreiger zie je er in de winter geheid jagen, evenals zijn blauwe neef. Typisch de wintervogels dus die je in zo’n veengebied mag verwachten. Niet heel spannend, op die roodhalsgans na dus. Toch mooi een soort die op waarneming.nl als zeldzaam wordt geclassificeerd. Roodhalsganzen overwinteren vooral in Oost-Europa, in Bulgarije en Roemenië bijvoorbeeld. Neem een goede verrekijker mee en liefst een telescoop. Dan kun je de groepen ganzen goed afspeuren. En zie je een mede-vogelaar staan, dan kun je hem of haar natuurlijk altijd even vragen of hij gezien wordt. De meeste mensen zullen je vriendelijk helpen, is mijn ervaring.