Vandaag langs het Zoommeer vogels gekeken. Op de terugweg hoorde ik ze: ijsvogels! Als ik die eens zou kunnen filmen, dat was me in mei in de Brenne helaas niet gelukt. Maar ook zag ik: een jongedame die me tegemoet kwam met haar loslopende zwarte viervoeter. En dat beest, afijn, je snapt het wel: deze veroorzaker van het grote ongeluk had geen oog voor de twee blauwe strepen laag over water. Met het stoom uit mijn oren toch de rietkraag ingedoken, stel dat… En toen dit. Een ijsvogel, pal voor me, op een tak, zoals een ijsvogel altijd zit en daardoor vermoedelijk blind voor mij.