De stormwind maakte het filmen van vogels zo ongeveer onmogelijk, maar gelukkig is er dan de vogelkijkhut in de Inlaag Keihoogte bij Wissenkerke. Ik schreef het al eerder: die vogelkijkhut daar is toch wel het summum. Betonnen vloer en de kijkgaten bijna gelijk met het maaiveld. Goed voor het perspectief. Maar dan moeten er natuurlijk wel vogels zijn! En die zaten door de wind veraf of verscholen zich. Af en toe een liep een oeverloper voorbij. En toen, na een goed uur, viel een grote groep kokmeeuwen met een enkele stormmeeuw de inlaag binnen. Al dobberend begonnen ze te badderen. Ik meende dat een opname in zwart-wit misschien ook wel iets kon zijn. Hier het resultaat verrijkt met Pachelbels’ befaamde canon: