Ach, weer zo’n vermaledijde vakterm in de titel: eclips. Als je een vogelaar dit woord hoort gebruiken dan weet je: dat is een echte. Je zou ook eenvoudig kunnen zeggen: in de rui. Klinkt al een stuk begrijpelijker, ook voor niet-vogelaars. Vogels ruien, dat weten de meesten wel. Oude veren vervangen door nieuwe. De oude vallen uit en voordat de nieuwe volledig zijn aangegroeid, kunnen ze even wat minder goed vliegen. Plus: de mannetjes zien er uit als vrouwtjes.
Dat laatste is niet helemaal waar, zo geeft mijn veldgids Vogeldeterminatie aan. Deze veldgids is er juist voor wie op detailkwesties let. Hoe herken je een mannetje slobeend in eclips, pardon, in de rui? Nou, je let op de grijzige kop en de gemberbruine flanken. Het gele oog duidt op een adult, pardon, op een volwassen exemplaar.
En dan ontstaat te verwarring. Je gaat vogels kijken op een dag met minder licht. Weg gemberbruine flanken, alles egaal bruin. Of de slobeenden zitten op zo’n grote afstand dat je het nauwelijks scherp meer ziet. Of de slobeend zwemt tussen een stel pijlstaarten in de rui en je ziet ternauwernood het verschil. Dat overkwam mij dit weekend in de Hellegatsplaten. Zes pijlstaarten met daartussen een slobeend. Die slobeend was me niet opgevallen tot mijn oog plots oranje poten zag in plaats van de zwarte van de pijlstaart. En een brede, lompe lepelsnavel. Typisch een slobeend.
De slobeenden in dit filmpje zijn duidelijk in de rui. Wat ze gemeen hebben is de grijzige kop. Mannetjes dus. De gemberbruine flanken zie je in de laatste scene. De eerste scene nam ik op in Inlaag Keihoogte. De laatste in de Hellegatsplaten. In beide gevallen ontbrak het aan licht of aan een korte afstand. Een beetje korrelig zijn de beelden daarom wel. Net echt.
De beste verrekijkers voor kinderen:
 | Voor de allerjongste kinderen licht ik er toch een verrekijker van een paar tientjes uit: de Bushnell Powerview 8×21. Heel veel licht komt er niet door, maar voor overdag is het voldoende. Voor kinderen van een jaar of vier of vijf aan wie je nog geen verrekijker van tachtig euro of meer wilt uitgeven, is dit een leuk instapmodelletje. |
 | Dit vind ik nou echt een fraaie verrekijker voor kinderen. Vergroting van acht keer is perfect. De diameter van de lens is 42 millimeter, en dat betekent dat het met de lichtsterkte goed zit. Het gewicht is opmerkelijk laag: nog geen 300 gram en dat maakt dit model uitermate geschikt voor kinderen. |
 | Een heel compacte verrekijker met een gewicht van iets meer dan 400 gram. De vergroting van tien keer is wel iets gevoeliger voor trillingen, en daarom is dit model geschikt voor kinderen vanaf een jaar of tien. Maar die zullen er zeker veel plezier aan beleven! |
 | Een verrekijker met een gewicht van 575 gram. Een stoer model dus, voor sommige kinderen een aangenaam kenmerk. Een goed instapmodel voor wat oudere kinderen. De doorsnede van de lenzen is 42 millimeter en dat betekent dat deze verrekijker overdag goed presteert. |
 | Een leuke dakkantkijker voor relatief weinig geld. Een heel laag gewicht, namelijk iets meer dan 200 gram en dat verkleint de kans op trillingen doordat de verrekijker te zwaar is. Geschikt voor jongere kinderen vanaf een jaar of acht. |
 | Dit model is beduidend lichter dan de verrekijkers hierboven. En dat betekent een kleinere kans op vervelende trillingen. Geschikt voor kinderen vanaf acht jaar. |
 | Een verrekijker voor kinderen met veel kracht in de armen. Het gewicht is namelijk ruim 710 gram. Bovendien is de vergroting 10 keer en dat betekent dat deze verrekijker gevoelig is voor trillingen. Alleen geschikt voor kinderen vanaf een jaar of dertien, schat ik in. |