Wit, bruin, zwart en alle schakeringen ertussen. Je vindt het bij de buizerd. Meestal zie ik bruine exemplaren met een mooie lichte slab. Zwart heb ik ze nog niet vaak gezien, misschien zelfs wel nooit. Maar zwarte buizerds (of bijna zwarte) schijnen te bestaan. En dan natuurlijk de witte. Elke winter zag ik er steevast één tussen Pijnacker en Zoetermeer. In oktober zat hij er plots weer, en in maart was hij even plots weer weg. Steeds in hetzelfde weiland, op een van de paaltjes. Nu heb ik hem al een tijdje niet meer gezien. Een paar weken geleden zag ik deze. In de top van een boom op de Philipsdam. Hij bleef netjes zitten en liet zich van een afstandje filmen.