De aardige bries op en rond Tholen vandaag verhinderde de uitvaart van de boot die ons mee zou nemen op zeehondensafari. Het was geen punt van discussie, gelukkig maar want ik was denk ik al op de loopplank zeeziek geworden. Ook in de Thoolse haven stond een flinke golfslag. Een paar meerkoeten en eenden schuilden achter een rietkraag. Een van de eenden had geen groene maar een rode kop. Een kop die nu en dan fraai oplichtte. Een ‘vosrode kruin’ vermeldt de ANWB Vogelgids van Europa ‘die soms bijna lijkt te gloeien’. Dat staat maar bij één eendensoort vermeld: de krooneend. Ja, eindelijke een krooneend voor mijn videocamera! De krooneend bleek aardig schuw, want mijn silhouet op de dijk dreef hem het wijde water op. Even later kwam hij me tegemoet zwemmen; een dodaars zwom met hem op. Toen een stel jongelui met hengels de dijk op kwam fietsen, hield de krooneend het niet meer uit en ging hij op de wieken. Hij verdween in de richting van de vluchthaven.