We liepen over het fietspad langs de Beneden Merwede (rivier) en we streken neer op een klomp beton voor een versnapering. Het was Carja die me wees op een forse spin met iets bijzonders onder het lijf: een witte knikker, een pakket eitjes. De spin bleef roerloos zitten en ik kon hem uitgebreid filmen.

Van spinnen heb ik weinig verstand. Een snelle zoektocht op internet leverde een wolfspin op. Maar of dat ook de juiste soort was? Thuis zocht ik hem op in de Basisgids Spinnen. Ik kwam inderdaad uit bij het hoofdstuk van de wolfspinnen, maar toen ik de bladzijde omsloeg kwam ik een betere optie tegen: een kraambedspin (Pisaura mirabilis). Een spin die haar eitjes als een knikker onder haar lijf meezeult. Haar naam kraamwebspin heeft ze echter meer te danken aan de nazorg. Zodra de eitjes uitkomen, spint moeder in de vegetatie een ‘kraamweb’ waarin de jonge spinnetjes opgroeien. De volwassen spin bewaakt en verdedigt haar tent tegen indringers.

De kraambedspin is een algemene soort die in tuinen én langs oevers voorkomt. Dat klopte helemaal, we wandelden juist langs de oever van een rivier. Maar mijn eerste aanname dat het een wolfspin was, klopte gek genoeg ook. Want ik zoek zojuist op internet op de naam ‘kraambedspin’ en wat vind ik? Natuurlijk de kraambedspin met afbeeldingen en al, maar ook met de aanduiding: wordt ook wel ‘grote wolfspin’ genoemd. Ach, al weet je de naam niet, het is en blijft een schitterend beest!