Kleine karekiet bij de Zijdebrug

Vanmorgen de dag geopend met een rondje te fietsen. Van Alblasserdam naar de Donkse Laagten en weer terug. In de hoop een purperreiger van dichterbij te filmen, maar dat liep helaas op niets uit. Die ene purperreiger die vlak naast het fietspad liep, had ons eerder in de gaten en schuw als hij was, vloog hij voor ons op om aan de overkant van het water te verdwijnen. Meer geluk had ik met de kleine karekiet.

Opvallend veel rietzangers en kleine karekieten zaten te zingen in de rietkraag. Vooral de kleine karekieten vielen op. Niet zozeer vanwege hun zang, vooral omdat ze zo hoog in de rietstengels klommen. Van kleine karekieten ben ik gewend dat ze zich een beetje op de grens van groen en afgestorven rietstengels ophouden. Je hoort ze wel maar ziet ze niet.

Maar nu, bij de Zijdebrug, in die prachtige strook riet tussen fietsbrug en viaduct, hoorde en zag ik een aantal kleine karekieten die richting de pluim klommen. Ze waren druk aan het zingen en kennelijk wilden ze de boodschap goed overbrengen. En dus bliezen ze hoog van de toren, in dit geval een wankele rietstengel. En dat bood mij de kans om eens een zingende kleine karekiet te filmen. Wat ook nog eens meezat: dit keer doken de kleine karekieten niet meteen naar beneden. Ze lieten me een beetje begaan en dat resulteerde in het volgende resultaat:

Verwelkom nieuw leven in jouw tuin dit broedseizoen!