De vraag in de Vogelscheurkalender 2019 op dinsdag 16 juli luidt: ‘Waar herken je uit de verte aan dat het een lepelaar is?’ Het antwoord is niet moeilijk: de lepelaar is ongeveer 80 centimeter hoog en hij houdt zijn lichaam niet rechtop, maar horizontaal. Daarbij is de lange, brede snavel zelfs op afstand een belangrijk kenmerk.
Ook de volgende dagen in juli zijn gewijd aan de lepelaar. Over wat het belangrijkste voedsel is voor deze prachtige waadvogels. En wat de beste gebieden zijn om in lepelaars te zien. Ga gerust naar de Oostvaardersplassen of naar Quackjeswater. In het ondiepe water zie je ze geheid met hun snavel heen en weer maaien in het water. Vangen ze iets, dan gooien ze het in de lucht en dan is het hap, slik, weg.
In de zomer kun je vrijwel overal lepelaars tegenkomen, mits er maar ondiep water is. Sjaak en ik bezochten zaterdag de vogelkijkhut in Inlaag Keihoogte bij Wissenkerke en op het vogeleiland stond een groepje jonge lepelaars. Je herkent ze van ver aan hun snavel. Die is nog roze. Een volwassen lepelaar heeft een zwarte snavel met op de lepel een grote gele vlek. Sommige vogels zijn voorzien van vrolijk gekleurde ringen. Vrolijk inderdaad, fraai is anders.
Het leuke van de vogelkijkhut in Inlaag Keihoogte is dat je op relatief korte afstand van de vogels zit. Dat zie je ook wel aan het filmpje. Ik heb de lepelaar lekker groot in beeld. Heel veel groter kan niet, want dan steken kop of poten buiten het scherm.
Gelukkig gaat het met de lepelaar de laatste jaren stukken beter in Nederland. Nederland is één van de belangrijkste landen voor de lepelaar. Nergens broeden zoveel lepelaars als hier. De lepelaar staat zelfs niet meer op de Rode Lijst van bedreigde en kwetsbare vogelsoorten in Nederland! Het Handboek Vogels van Nederland en België geeft aan dat er ongeveer 3.000 paartjes in Nederland broeden. Ter vergelijk: in Vlaanderen maximaal 34. Ik ben benieuwd wat de Vogelatlas van Nederland straks te melden heeft (verschijnt in november).
De beste verrekijkers voor kinderen (goed en betaalbaar):
 | Voor de allerjongste kinderen licht ik er toch een verrekijker van een paar tientjes uit: de Bushnell Powerview 8×21. Heel veel licht komt er niet door, maar voor overdag is het voldoende. Voor kinderen van een jaar of vier of vijf aan wie je nog geen verrekijker van tachtig euro of meer wilt uitgeven, is dit een leuk instapmodelletje. |
 | Dit vind ik nou echt een fraaie verrekijker voor kinderen. Vergroting van acht keer is perfect. De diameter van de lens is 42 millimeter, en dat betekent dat het met de lichtsterkte goed zit. Het gewicht is opmerkelijk laag: nog geen 300 gram en dat maakt dit model uitermate geschikt voor kinderen. |
 | Een heel compacte verrekijker met een gewicht van iets meer dan 400 gram. De vergroting van tien keer is wel iets gevoeliger voor trillingen, en daarom is dit model geschikt voor kinderen vanaf een jaar of tien. Maar die zullen er zeker veel plezier aan beleven! |
 | Een verrekijker met een gewicht van 575 gram. Een stoer model dus, voor sommige kinderen een aangenaam kenmerk. Een goed instapmodel voor wat oudere kinderen. De doorsnede van de lenzen is 42 millimeter en dat betekent dat deze verrekijker overdag goed presteert. |
 | Een leuke dakkantkijker voor relatief weinig geld. Een heel laag gewicht, namelijk iets meer dan 200 gram en dat verkleint de kans op trillingen doordat de verrekijker te zwaar is. Geschikt voor jongere kinderen vanaf een jaar of acht. |
 | Dit model is beduidend lichter dan de verrekijkers hierboven. En dat betekent een kleinere kans op vervelende trillingen. Geschikt voor kinderen vanaf acht jaar. |
 | Een verrekijker voor kinderen met veel kracht in de armen. Het gewicht is namelijk ruim 710 gram. Bovendien is de vergroting 10 keer en dat betekent dat deze verrekijker gevoelig is voor trillingen. Alleen geschikt voor kinderen vanaf een jaar of dertien, schat ik in. |