Afgelopen vrijdag, nadat ik die badende torenvalk had gefilmd, ging een andere o zo vurige wens in vervulling: een ijseend te filmen. Hij zat slechts een twintig meter uit de kant en ik wachtte het moment af waarop hij dook. In een draf met camera en al naar beneden en eenmaal beneden in elkaar duiken. En zo bleef hij warempel een tijdje voor de dam jagen en ik kon ik hem aardig filmen.