De dag voor kerst bezocht ik de Brouwersdam met mijn zoon Jelle. In het onstuimige water voor de dam zwommen twee ijseenden die ik slechts vanuit de auto filmen kon. Op oudjaarsdag was ik er opnieuw, nu met Sjaak, en verhip, daar dreef er weer één! Het vrouwtje, en niet meer dan tien meter uit de kant. Wij naar beneden om haar te filmen.
Een mede-vogelaar was ons te snel af en zat al beneden. Even waren we bang dat de ijseend door hem weg zou zwemmen, maar die vrees bleek ongegrond. Hij had de ijseend al eerder gefotografeerd en het was hem opgevallen dat zij helemaal niet bang was. En dat was inderdaad het geval. De ijseend bleef op minder dan tien meter uit de kant, terwijl wij pal aan de vloedlijn stonden. We stonden dus letterlijk oog in oog met een ijseend. Ik kan je verzekeren: dat is een onvergetelijke ervaring.
[Tekst gaat onder de foto’s verder]
De ijseend was aan het jagen. Wat ze ving zag ik toen nog niet. Maar Sjaak wist een fotoserie te schieten en op één van de foto’s is ze bezig een krab naar binnen te werken (foto linksboven). Weten we dat ook meteen. IJseenden eten onder andere krabben. Je raadt het al: de foto’s hierboven zijn gemaakt door Sjaak. En wil je nader kennis maken met de onvoorstelbare vogelrijkdom van de Noordzee, bekijk dan het boek Turn the tide eens van Sijmen Hendriks. Echt een aanrader!
De ijseend bleef parallel aan de dam zwemmen en dook aldoor onder. Om een aantal meter verderop weer boven te komen. En dat betekende dat wij korte sprintjes trokken over het spekgladde talud. Tien meter lopen, statief neerzetten, wachten tot ze bovenkwam, filmen. IJseend onder, opnieuw lopen, et cetera. Dat is wat je noemt jagen, de mooiste manier om vogels te kijken en al helemaal wanneer het lukt.
Noord van de spuisluis
De ijseend zwom ten noorden van de spuisluis, op dezelfde locatie als waar ik de twee vorige week zag. Ik stond er met mijn camera, zonder verrekijker. De zee leek leeg, maar toen ik door de verrekijker keek, en later ook door een telescoop, kwam de zee tot leven. Het zit er vol met eiders, grote zee-eenden, zwarte zee-eenden, brilduikers, middelste zaagbekken, futen en kuifduikers. Wij zagen gisteren helaas geen duikers, maar een mede-vogelaar had parelduikers gezien. Op de zandbank ver uit de kust lagen tientallen zeehonden te rusten. Allemaal ver weg, dus neem een goede verrekijker en liefst ook een telescoop mee. Heb je die, dan is vogels kijken op dit moment echt een feest aan de Brouwersdam! Vergeet natuurlijk niet om ook het talud af te speuren op steltlopers. En hopelijk heb je het geluk dat je bij de blokkendam de zwarte zeekoet ziet zwemmen.
Mijn eerste filmpjes van 2020
Mijn eerste filmpjes van 2020 zijn inmiddels ook geschoten. Mijn allereerste sluit naadloos aan bij mijn allerlaatste in 2019: een buizerd die een prooi aan het verscheuren is. En wat mij gisteren niet lukte aan de Brouwersdam, lukt me vandaag wel op Gorishoek: een eider van heel dichtbij te filmen. Deze filmpjes plaats ik later deze week. Nu eerst mijn vlog over de ijseend van héél dichtbij: