Het is feest voor wie van steltlopers houdt. In deze tijd van het jaar trekken ze weer door van zuid naar noord. Soorten als de kemphaan, groenpootruiter, bosruiter en zwarte ruiter broeden niet in Nederland, maar trekken door naar hun broedgebieden in Duitsland, Scandinavië of nog verder, helemaal naar de toendra’s in het Hoge Noorden. Grutto, tureluur en kluut daarentegen broeden hier wel. En ook in de Crezéepolder waar ik gisteravond een wandeling maakte.

Op waarneming.nl had ik gelezen dat er grote groepen grutto’s en kluten waren gezien. Tot wel honderdzeventig aan toe! Dat zijn indrukwekkende aantallen, die wil ik wel eens met eigen ogen aanschouwen. Zeker wanneer ze op nog geen drie kilometer van me vandaag zitten.

De grutto’s zag ik meteen al. Ze dromden dit keer niet samen, maar liepen verspreid over de slikvlakte naar voedsel te zoeken. Verderop liep een groep kemphanen. Tureluurs kwamen dichtbij, evenals een paar kluten. De beloofde grote groep kluten zag ik overigens niet. Er zaten er wel, maar geen grote groep bij elkaar. Ze pendelen vast heen en weer tussen Crezéepolder en nabijgelegen Sophiapolder.

Het bijzondere van de Crezéepolder is dat het natuurgebied ingeklemd ligt tussen het asfalt van de A15, de rivier De Noord met aan de overzijde Alblasserdam en de bebouwde kom van Ridderkerk aan de andere kant. Een rustgebied in de Randstad dus. Een stiltegebied is het bepaald niet. Altijd raast hier het verkeer van de A15 voorbij en dat is te horen ook. Ook bijzonder is dat hier nog sprake is van eb en vloed. Zo gek veel getijdengebieden heb je niet in de rivierendelta’s van Europa, maar hier dus nog wel. Waar je bij hoog water een enorme plas water ziet, daar zie je bij laag water juist enorme slikgebieden droog vallen. En het zijn die slikgebieden die de talloze steltlopers en andere watervogels aantrekken. Daar kun je lekker in slobberen en peuren!