De grutto is weer in het land en dat betekent dat je ze weer in de weilanden kunt zien. Hopelijk worden de grutto’s en andere weidevogels op die weilanden gastvrij ontvangen. Te vaak komt het voor dat de nesten vroegtijdig kapot worden gemaaid. In de Donkse Laagten, een weidereservaat in de Alblasserwaard komen gelukkig nog veel grutto’s tot broeden. Daar hoor en zie je in maart vele paartjes. Weet jij het verschil tussen mannetje en vrouwtje grutto? Als je dat niet weet, lees dan vooral door.

Het verschil tussen mannetje en vrouwtje grutto

Bij oppervlakkige beschouwing zou je denk ik over het verschil heen kijken. Mannetje en vrouwtje zijn namelijk ongeveer even groot, hebben allebei een lange snavel en staan beide hoog op de poten. Maar toch zijn er verschillen en die zijn op zichzelf niet zo heel lastig te zien en te onthouden.

Ik begin bij het mannetje. Kijk naar nek en borst. Die zijn diep oranje, waarbij iemand anders misschien zal zeggen: die zijn steenrood. In elk geval een mooie volle kleur oranje/rood. De lichte wenkbrauwstreep is meestal goed zichtbaar op die oranje/rode kop. Kijk je naar de buik, dan vallen de zwarte veren op die als strepen over het lijf lopen. De rug is grijs, maar kijk eens naar de zwart/oranje veren die er als lekker helder gekleurd zijn.

Het vrouwtje daarentegen mist die volle oranje/rode kleur. Zij is veel valer van kleur, flets noem ik het in mijn filmpje. Wel is ze iets groter dan het mannetje, iets zwaarder. Dat zie je natuurlijk pas echt goed wanneer ze naast elkaar staan. De zwarte strepen op de buik zijn minder prominent aanwezig, of zijn zelfs geheel afwezig. Waar de mannetjes heerlijke hanengevechten voeren, daar zoekt het vrouwtje vaak rustig naar voedsel. Maar vergis je niet, ook het vrouwtje kan soms flink uit de band springen en dan is de lucht vervuld van luid gejammer en gescheld. Prachtig om te horen trouwens.

In de winter lijken mannetjes en vrouwtjes heel sterk op elkaar trouwens. Dan zijn beide geslachten vaal van kleur, grijsachtig. Het vrouwtje blijft natuurlijk groter, maar meestal staan ze op afstand en is dat niet zo goed te zien.

Mooi boek over de grutto

Wil je eens een mooi boek lezen over de grutto, kies dan voor het boek De grutto van Albert Beintema. Albert Beintema beschrijft hoe grutto’s hun jongen grootbrengen en hoe ze op spectaculaire wijze naar Afrika trekken. Hij laat zien hoe bijzonder deze vogel is en hoe belangrijk hij is als symbool voor de natuur en het cultureel erfgoed. Het is aan ons om te beslissen of wij de grutto willen behouden. Beintema heeft zijn keuze al gemaakt, al was het alleen maar omdat er niets mooiers te bedenken is dan een groepje baltsende grutto’s die luid schreeuwend door een mooie voorjaarslucht boven een bloemrijke weide achter elkaar aan jakkeren.