Toen ik als elfjarig ventje met vogels kijken begon, leerde ik als eerste het geluid van de zwarte ruiter. Tu-wiet roept hij. Geen andere vogel in Nederland die dit geluid maakt. Hoor ik sindsdien tu-wiet, dan zeg ik automatisch ‘zwarte ruiter’. Een merkwaardige reflex die diep in mijn brein verankerd ligt.
Het bijzondere verhaal van de zwarte ruiter echter ken ik nog maar sinds kort. Ik las in het buitengewoon leuke boekje Vogels en de liefde dat zwarte ruiters er een bijzondere man-vrouw verhouding op na houden. De zwarte ruiter broedt op de toendra, in arctisch gebied dus. De poolzomer is er kort. Snel nadat ze zijn gearriveerd op de toendra, vliegen ze alweer naar het zuiden om daar te overwinteren, vaak tot diep in Afrika. Al dat heen en weer gevlieg kost bakken energie. En voor de vrouwtjes geldt dat eieren leggen zo mogelijk nóg meer energie kost. Hoe zou een vrouwtje zwarte ruiter én de intensieve voorjaarstrek én het eieren leggen én het groot brengen van de kuikens overleven? Komt bij dat door de extreem korte poolzomer de vrouwtjes nauwelijks tijd hebben om te herstellen van de trek. Dat proberen ze dan dus ook niet, sterker nog: ze verspillen er geen energie aan.
Het vrouwtje verblijft slechts kort op de toendra: ze legt de eieren en vliegt meteen terug naar het zuiden. Het mannetje broedt de eieren uit, brengt de jongen groot en vliegt dan ook naar het zuiden. De jongen sterken nog een poosje langer aan op de toendra om dan op hun beurt naar het zuiden te gaan. En dit alles om zo min mogelijk energie te verspillen. De mannetjes verliezen geen energie door het leggen van eieren. De vrouwtjes kunnen na het leggen van de eieren meteen weer gaan om op voedselrijke plekken in het zuiden bij te komen van alle inspanningen.
Zo, denk daar maar eens aan als je tu-wiet hoort.
Eind april filmde ik vanuit een vogelkijkhut in een natuurpark in de Camargue deze zwarte ruiter in zomerkleed. Zeg nu zelf, dit is toch één van de mooiste steltlopers die er zijn?
De beste verrekijkers tussen € 200 en € 500:
Model | Toelichting | Prijzen vergelijken* |
 | De GPO Passion EO 10x42 wordt geroemd door zijn uitstekende beeldkwaliteit, het hoogwaardige ED glas en de zeer prettige handligging. De makers hebben hun sporen verdiend bij het gerenommeerde merk Zeiss. Zit wel precies op de grens van € 500,00. | |
 | De winnaar van de test door Audubon. Deze verrekijker scoort heel hoog op het gebied van helderheid en het ‘gevoel’ waaronder de soepele scherpstelknop en de balans. Geprezen vanwege de bijzonder goede ligging in de hand. | |
 | De Bynolyt Yellowbird 8x42 verrekijker is een robuuste verrekijker die beschikt over ED-glas en een zeer natuurgetrouw beeld oplevert. De beeldkwaliteit is hoog en het gezichtsveld ontzettend breed. | |
 | Een behoorlijk zware verrekijker, de zwaarste zelfs in dit overzicht (770 gram). En toch oordeelden de testers verrassend positief over deze verrekijker. De redenen? Mooie kleuren, soepele scherpstelling en de ‘lekkere’ ligging in de hand. Het gezichtsveld is 126 meter. | |
 | De fabrikant heeft dit model helemaal gerestyled. Het werd lichter en ligt dus beter in de hand. Verder roemen de testers dit model vanwege het heldere beeld. Het gewicht is 692 gram en het gezichtsveld 120 meter. Ik vind het zelf wel een strak en stoer model. Bovendien één van de goedkopere modellen in deze test. | |
 | De Bynolyt Stork is met de Vortex Diamondback in zijn prijsklasse het beste instapmodel. Voor de beginnende vogelaars en voor de allround natuurliefhebber is dit een degelijk en betaalbaar model. | |
 | Een verrassende outsider in dit overzicht. Ik kwam dit model tegen en ontdekte dat de Kowa-verrekijkers een enorme inhaalslag hebben gemaakt op het gebied van kwaliteit. En dat de prijs ook nog eens acceptabel is, is mooi meegenomen. | |
* Met een bestelling via één van deze partners steun je de visdief; dit kost je niets extra's. | ||