Inderdaad, de meeste meeuwen die je in Nederland en België ziet rondvliegen zijn heel algemeen. Zelfs zo algemeen dat ik tot mijn schande moet bekennen dat ik ze zo gewoon vind dat ik er nauwelijks naar omkijk. En dan is het geen wonder dat ik vreemde vogels als Pontische meeuw, geelpootmeeuw en kleine of grote burgemeester simpelweg niet herken. En toch loont het de moeite om ook naar meeuwen te kijken.
Zo wandelde ik deze zomer bij het Italiaanse dorp Lenno langs het Comomeer. Ik wist dat in Zuid-Europa de geelpootmeeuw voorkomt en daarom was ik heel gespitst op elke meeuw die ik zag. En jawel, daar kwam een grote meeuw aanvliegen. Dat zou wel eens een geelpootmeeuw kunnen zijn… In draf naar de oever waar de restaurantjes waren, want dat was wel duidelijk. Deze meeuw wist precies waar hij moest zijn om voedsel te zoeken. Niet alleen hij trouwens. Tot mijn stomme verbazing kwam er ook een groepje grote zaagbekken aanzwemmen die lustig van broodresten aten.
Zelfs zonder verrekijker zag ik het meteen: een geelpootmeeuw! Mijn eerste (bewuste) waarneming van een geelpootmeeuw. Niet heel moeilijk, want dat deze meeuw gele poten heeft is wel duidelijk. Daar had ik de bril niet voor nodig die sinds vorige week op mijn neusbrug balanceert.
Op de website van Vogelbescherming Nederland lees ik dat niet alleen de gele poten een opvallend kenmerk zijn. Je herkent de geelpootmeeuw in zomerkleed ook aan de enorme rode stip onder aan de snavel. Deze stip loopt vaak over tot op de bovensnavel. Dat is bij een zilvermeeuw niet het geval. Een kenner zal ook opmerken dat de vleugelpunten van de geelpootmeeuw meer zwart zijn dan die van een zilvermeeuw. Maar eer je dat ziet, ben je echt een expert hoor.
Geelpootmeeuwen zwermen na de zomer uit over de rest van Europa. Een klein aantal bereikt Nederland. Het zijn meestal jonge vogels die je hier ziet. Die lijken nog veel meer op jonge zilvermeeuwen! Nu ja, die te herkennen vergt jarenlange ervaring en haviksogen. En een goede vogelgids. Vogeldeterminatie is zo’n gids. Die is speciaal gemaakt om de verschillen tussen vogels die heel erg op elkaar lijken te ontdekken. De geelpootmeeuw wordt dan ook heel uitgebreid beschreven en vergeleken met zilvermeeuw en Pontische meeuw.
Dan nu mijn Italiaanse meeuw die onmiskenbaar een geelpootmeeuw is:
De beste vogelgidsen van dit moment:
 | Zeer complete gids waarin ruim 900 vogelsoorten in Europa en Noord-Afrika worden beschreven. |
 | De meest populaire vogelgids van Nederland en België. |
 | Beeldt alle 900 vogelsoorten af die in Europa voorkomen of er zijn gezien als dwaalgast. Een visueel spektakel dat de kleinste details onthult. Een juweel van een boek en de ultieme vraagbaak in het veld. Dit is een heel lijvige gids. Het is echter geen veldgids, maar een fotogids. Alle nadruk ligt dus op de afbeeldingen, foto's in dit geval. Het is wel een indrukwekkende fotogids die je zeker zal helpen om vogels te leren herkennen. |
 | Op een slimme manier eenvoudig vogels herkennen.
Geschreven door Nico de Haan. |
 | Deze innovatieve vogelgids is een onmisbare aanvulling bij je vogelgids.
De illustraties en foto's zijn loepzuiver en verbluffend mooi. |
 | Voor beginnende én gevorderde vogelaars een zeer welkome aanvulling op gewone vogelgidsen.
|
 | Een gids bestemd voor beginnende en gevorderde vogelaars. |
 | Een praktische vogelgids om vogelgeluiden te leren herkennen. Nico de Haan is een meesterlijke uitlegger en de illustraties van Elwin van der Kolk zijn top. Door de bijzondere indeling bijzonder handig voor beginnende vogelaars. |
 | Een compacte gids en praktische gids voor het herkennen van roofvogels. Met QR-codes voor vogelgeluiden. |
 | Handige uitvouwkaart. |