Nu het getij is hersteld in het Rammegors ontwikkeld dit natuurgebied zich tot een fraai stukje kwelder. Eb en vloed hebben weer vat op dit stukje Zeeland. Op een eeuwenoude Tirion-kaart (18e eeuw) staat het Rammegors al afgebeeld. Reken maar dat toen de getijdenstromen er ook doorheen gierden. Nu dus weer en dat is te zien. Het lijkt wel een snel stromende rivier, daar vlak voor de inlaat. Het is eb en het water stroomt het gebied uit. Een grote groep lepelaars waadt door het de ondiepe kreek en vist er regelmatig een hapje uit. Een garnaal, grondel en op het laatst zelfs iets dat lijkt op een krab. Een teken dat ook het onderwaterleven zich flink aan het ontwikkelen is, en dat is een goed teken. Zelf stond ik eerst in dubio of het wel zo’n goed besluit was. Dat fraaie oude Rammegors met zijn baardmannetjes, roerdompen en slaapplaats voor de blauwe kiekendief. Dat alles ging verloren. Maar wat terug keert is niet minder indrukwekkend: authentieke Zeeuwse natuur. Dat smaakt wat mij betreft naar meer. Valt er ergens anders in de provincie nog iets te ontpolderen?
