Tijdens een uitstapje in een hakbos in de Auvergne zagen we deze knalgroene vlinder, niet geheel toevallig ‘groentje’ geheten. Het groentje behoort tot de familie van de kleine pages, waar ook de wegedoornpage toe behoort. Mooie vlinders met vaak een klein staartje op de achtervleugel. Het was mijn eerste groentje dat ik filmde (en ook zag), deze opname is dus al bijzonder genoeg. Maar wat de opname nog mooier maakt zijn de vier wielewalen op de achtergrond. Hun geluid schalde door het hele bos. Hoog in de bomen waren ze druk met baltsen. Ze zaten elkaar achterna, sprongen van tak naar tak, terwijl het knalgeel van hun verentooi spatte. Filmen lukte helaas niet, want hoewel wij laag op de grond bleven en de wielewalen hoog in de bomen, bleken ze behoorlijk schuw. Kwam wij tien stappen naderbij, vlogen de wielewalen naar een volgende boom. En zo achtervolgden we ze vergeefs door het halve bos.

Eitjes leggen
Terug naar het groentje. Eenmaal thuis gekomen zag ik dat deze fraaie vlinder haar lijfje kromt en dus met iets bezig is wat vlinders moeten doen om hun soort te laten voortbestaan: eitjes leggen. Ik vermoed op heidestruikje. Mijn vlindergids Vlinders, rupsen en waardplanten meldt dat het groentje eitjes legt op verschillende kruidachtige planten. Dit is mijn tweede opname van een vlinder die eitjes legt. Eerder filmde ik een klein koolwitje waarvan ik ook pas thuis ontdekte dat ze eitjes aan het leggen is.