Vorig jaar maakte ik met Peter en Paula de afspraak om als vogelgids mee te gaan op zoek naar roerdomp en ijsvogel. Te bezoeken gebied: de Biesbosch. In november, met een paar reserve-data. Mijn herinneringen laten mij een beetje in de steek waarom die eerste afspraken niet door gingen, volgens mij speelden eerst de weersomstandigheden een verhinderende rol en werd de avond voor de reservedag mijn auto total loss gereden. En toen we toe waren aan de derde reservedag sloeg het corona-virus toe… En dus trokken we er gisteren pas op uit. Een tocht door de Brabantse Biesbosch. Het werd een dag met prachtige waarnemingen en een memorabel slotakkoord.
Het vogelfeest begon op al de Bandijk. Met de kemphanen, grutto’s en tureluurs die op het slik liepen de foerageren. Een enkele wintertaling liet zich zien. Grauwe ganzen, Canadese ganzen, jonge kokmeeuwen. De veldleeuwerik steeg hoog op, al zingend. Twee putters stoven voor ons uit. Een torenvalk stond te bidden. Witte kwikstaarten joegen achter de vliegen aan. Het hoogtepunt op de dijk waren de groepjes lepelaars die binnen vielen en die tenslotte een grote groep jagende ‘engelen’ vormde. Ze kwamen redelijk dichtbij en de telescoop toverde de verblindend witte vogels echt op onze netvliezen. Wat verderop kregen we de kans om kemphanen en grutto’s van wel héél dichtbij te bekijken.
Na een korte tussenstop voor een drietal wel héél grote hazen, ging het richting het Boomgat. Je weet wel, om de ijsvogel te zien, want in de omgeving van het Boomgat wordt gebroed én gejaagd. We stonden nog maar net op de oever te wachten en we hoorden het kenmerkende gepiep. De ijsvogel vloog zijn onnavolgbare weg door de overhangende bomen om plots in een rechte baan laag over het water voorbij te vliegen en te verdwijnen in het struweel aan de overkant. Hij herhaalde de show en dat helaas in dezelfde flits. Wel gezien, maar waar waren de schitterende kleuren gebleven?
Dan het beestje maar zoeken vanaf de tweede brug. Daar stond een vogelaar die ik heel regelmatig tegen kom met zijn bekende telelens. Op de vraag wat hij zag, kwam een geweldig antwoord: het nest met visarenden. De jongen staken nu en dan hun kop over de rand en de oudervogels vlogen rond het nest. Zo nu en dan streken ze neer in de boom. De adem werd ons pas echt ontnomen toen één van de oudervogels met vis (volgens mij een voorn) pal over kwam vliegen. ‘Die vis leeft nog! Ik zie hem spartelen!’ En dat honderd meter boven ons hoofd, waarbij ik vast zal overdrijven en het 150 meters zijn geweest. Zo goed had ook ik nog nooit een visarend gezien. Zelfs de wielrenners uit Waalwijk waren onder de indruk.
Ondertussen hadden we ook de eerste zangvogels gezien, en vooral gehoord. Groenling, cetti’s zanger, tjiftjaf, grasmus, kleine karekiet, grote bonte specht en de nog de immer aanwezige koekoek. Ook die wilden we graag zien, maar het bleef bij een korte flits en een waarneming van een boerenzwaluw die de gids in een impulsieve bui voor de koekoek hield. Laten we het maar op de afstand gooien, stel ik voor. Terwijl we nog een half uurtje op de dijk gingen zitten om de ijsvogel beter te zien, stelden de gele kwikstaart, ringmus, witgatje (in volle en te snelle vlucht) en bruine kiekendief zich voor. Helaas geen ijsvogel, we moesten het doen met een vrij kleurloze waarneming. Dat resultaat wilde ik graag verbeteren.
Op naar het Gat van Lijnoorden. Niet om de ijsvogel te zien. Het kan daar natuurlijk wel, maar de kans om hem daar langdurig te zien is wat klein. Wel om naar de zangvogels te luisteren. Het kan nog net, zo laat in het seizoen. Rietzanger, rietgors, tuinfluiter, winterkoning, zwartkop, tjiftjaf, fitis, cetti’s zanger en ook hier weer de koekoek stelden zich present. Een grote bonte specht vergrootte het gat in een uitgeholde boom. Een tjiftjaf of fitis, niet te onderscheiden helaas, zat pal voor de vogelkijkhut. Waarvoor zich op de plas een grote groep eenden had verzameld. Vooral krakeenden en kuifeenden. Grote bonte specht en groene specht lieten zich vanaf het eiland aan de overkant duidelijk horen. Een vink haastte zich om zijn slag te laten horen. Even doorrijden naar de Noordwaardweg om het biotoop van de roerdomp te bekijken.
We hadden bedacht net na de middag de Zouweboezem te bezoeken voor de zwarte stern en purperreiger. Ik vertelde het verhaal van mijn belevenis van twee weken geleden in de vogelkijkhut bij de Eendenkooi. Dat ik extra vroeg in de morgen mijn bed uitgegaan om daar de ijsvogel te filmen. Dat ik precies om 7.30 uur arriveerde en nog slaapdronken op mijn gemak mijn spullen stond uit te laden toen een dame haar Puch liet uit pruttelen en het ding naast mij parkeerde en gehaast háár spullen bij elkaar ging graaien. Die was duidelijk uit op het beste plekje in de vogelkijkhut. Dat had ik door en ik versnelde ook mijn handelingen en snel liep ik de loopplank over richting de hut, met in mijn kielzog de dame in hetzelfde tempo. Welke kant was ook alweer de beste kant? schoot door mijn hoofd. Ik wist het niet meer, dan maar rechts. Jazeker, precies de verkeerde kant. Stond ik door een stom gat over de plas te turen met alleen een stel aalscholvers in het vizier. Na een kwartier haakte ik af en ben ik naar de Zouweboezem gescharreld. Waar het verhaal niet eindigt, want een goede twee uur later dacht ik dat de hut wel weer vrij zou zijn. Mooi niet dus. De Puch stond nog steeds tegen het hekje.
Vanwaar deze uitwijding? Wel, wij reden gisteren dus rond half twee richting de Zouweboezem en wie komt mij op de parallelweg tegemoet gereden? Welzeker, de dame op de Puch! Toch mooi hé om te zien hoe sommige mensen in de ban kunnen zijn van ‘hun’ vogel. En gelijk heeft ze.
Een ooievaar liet zich nog even bewonderen met op de achtergrond het geraas van de A27. Niet het meest geweldige decor, maar de vogel is wel iconisch voor de Alblasserwaard. Hier begon de victorie voor de ooievaar. Vanaf de rustige Zouwendijk hadden we een geweldig uitzicht op jagende purperreigers. Het verschil met de blauwe reiger was opvallend. De eerste zwarte sterns meldden zich. Bruine kiekendieven jaagden boven het weiland. Een buizerd streek neer op een paal en zelfs boomvalk en sperwer kwamen met een rotvaart voorbij.
En toen op naar de hut bij de Eendenkooi. Hoe groot is de kans dat de ijsvogel op een tak neerstrijkt, precies in die twintig miserabele minuten dat we er zouden zitten? Op een van de takken voor de hut terwijl rond de grote plas overal takken over het water hangen? Die kans staat gelijk aan heel klein. En zo zaten we een beetje te mediteren op de joekels van houtplakken die er lagen. Aalscholvers zaten er, natuurlijk, en een familie meerkoeten koerste op een paar meter voor de hut voorbij. Toen een aalscholver dichtbij kwam, richtten de oudervogels zich opvallend agressief op. En toen, een piep. Was dat nou een mees? Mijn impulsieve opmerkingen zijn zelden de beste, dus ik hield me in. Toen nog een piep, en nog één, in toenemende mate van helderheid, daar kwam een ijsvogel! En verhipt, ik zal het netjes houden, hij streek neer op één van de takken op anderhalve meter voor de hut! Hij dook een aantal keer in het water, bleek zich te gaan wassen, en toen te gaan poetsen. Misschien wel een kwartier lang! Weer zaten we te mediteren, maar nu voor een vogel zoals niemand van ons drieën die ooit had gezien. En zoals we die niet vaak meer zullen zien, ben ik bang. Een vrouwtje concludeer ik achteraf, gezien de rode ondersnavel. Na een kwartier een veelbetekenende blik: terwijl ik me had omgedraaid was de ijsvogel ervan door geflitst. Wat een spectaculair slot van de dag!
Nou ja, slot. Nog even snel naar de Zouweboezem om de kolonie zwarte sterns te bekijken. Als je er dan toch bent…
Laten we voorzichtig concluderen dat het een geweldige dag was. En de ijsvogel? Die filmde ik minutenlang. Een compilatie van ruim een minuut zag je hierboven.
De beste verrekijker van dit moment
De Vortex Diamandback HD 10x42 is vernieuwd. Wat mij bij het testen opviel was het stoere uiterlijk, de heerlijke handligging en het heldere beeld. De vormgeving vind ik uitgekiend. Ik ben heel enthousiast over deze verrekijker en dus is dit voor mij hét instapmodel voor beginnende vogelaars en 'gewone' natuurliefhebbers. | |
Door Roots Magazine verkozen tot beste verrekijker in deze prijsklasse. | |
Nikon is voor mij een merk waar ik niet direct aan denk als ik aan verrekijkers denk. Maar test ik een Nikon verrekijker dan valt me altijd op hoe contrastrijk en helder de beelden zijn. En dat geldt ook voor het vernieuwde model Nikon Prostaff P7 8x42. | |
GPO is één van de meest populaire merken van dit moment. De makers hebben hun sporen verdiend in de wereld van de verrekijkers. In het middensegment is dit een heel gunstig geprijsde verrekijker die en rustig en haarscherp beeld levert. | |
Nikon is voor mij een merk waar ik niet direct aan denk als ik aan verrekijkers denk. Maar test ik een Nikon verrekijker dan valt me altijd op hoe contrastrijk en helder de beelden zijn. Door het relatief lage gewicht biedt deze verrekijker ook nog eens een hoog gebruikscomfort. | |
De verrekijkers van Zeiss staan garant voor kwaliteit. In het middensegment tot € 600 is dit één van de topkijkers. Deze verrekijker levert een hoog gebruikscomfort. | |
GPO is één van de meest populaire merken van dit moment. De makers hebben hun sporen verdiend in de wereld van de verrekijkers. De GPO Passion HD 10x42 is in deze prijsklasse het meest betaalbare model. Het beeld is natuurgetrouw, contrastrijk en superhelder. Een aantrekkelijke prijs-kwaliteitverhouding in deze prijsklasse. | |
De verrekijkers van Leica staan heel hoog aangeschreven onder vogelaars. De modellen zijn robuust en stoer. Deze verrekijker is voorzien van hoogwaardige technologie en biedt een haarscherp beeld. | |
Scherp en helder beeld van rand tot rand. Dit is een echte topkijker van het gerenommeerde Amerikaanse merk Vortex. Deze kijker heet een extreem breed beeld en ligt heerlijk in de hand. | |
Dé nieuwe reeks topkijkers van Swarovski. Levert nóg meer kijkgemak, helderheid, lichtheid, contrast en stabiliteit op. En met een gezichtsveld van 159 meter is dit model onovertroffen. De ab-so-lu-te topkijker van dit moment! | |
Na de NL Pure hét topmodel van Swarovski. Nog altijd een revolutionair model dat garant staat voor levenslang fabuleuze kijkervaringen. En nu ook nog eens behoorlijk in prijs verlaagd! | |
Hét topmodel van Zeiss dat niet alleen een fantastisch beeld oplevert, maar ook nog eens heerlijk in de hand ligt, weet ik uit ervaring. En het gezichtsveld van 148 meter is ook absoluut top. Een geweldige verrekijker! |
Duurzame producten voor de vogels in je tuin Het hele jaar rond de vogels in je tuin welkom heten. En zeker in de herfst en de winter! Met verantwoorde producten zoals vogelvoer en nestkasten om in te schuilen. Op Vivara.nl vind je een uitgebreid aanbod aan betrouwbare natuurproducten voor in de tuin. |