Fossielen zoeken op de Maasvlakte

Het is alweer een tijdje geleden dat ik regelmatig op fossielenjacht ging. Voor dag en dauw uit bed om ervoor te zorgen dat ik als eerste het strand op kon. Is een fossielenjager je voorgegaan, dan kun je de vondsten wel op je buik schrijven en zeker wanneer er al meer mensen aan het zoeken zijn. Je herkent ze meteen: zoekende gestalten, licht voorovergebogen, de blik schuin naar de grond, af en toe bukkend en iets oprapend en vaak zigzaggend over het strand. Jazeker, ik ben ook zo’n arme zoeker (geweest).

Nu is het niet zo dat het strand van de Maasvlakte bezaaid ligt met fossielen. Tenzij je de schelpen meerekent, want er liggen wel héél veel oeroude schelpen. Soms sta ik versteld van de enorme dikke oesterschelpen die er liggen. Ze zijn inmiddels grijs van ouderdom, maar je ziet meteen dat het eerbiedwaardige schelpen moeten zijn geweest. Vandaag zag ik een stuk oesterschelp dat bestond uit tientallen laagjes. Zulke dikke schelpen zie je tegenwoordig niet meer.

Vanmorgen schuifelde ik met de rest van ons stel over het strand. Al snel vond ik een eerste stuk bot, gevolgd door een klein werveltje dat helemaal zwart uitgeslagen was. Daar herken je fossielen aan: aan hun kleur. Een vers bot is wit. Een fossiel bot is bruin en versteend. En fossiele tanden zijn zwart. En fossiel ivoor lijkt op een stuk hout. Wil je fossielen leren herkennen, kijk dan eens op oervondstchecker.nl. Op die website staan duizenden fossielen van de Maasvlakte afgebeeld.

Fossielen dus. Dit weekend las ik in dagblad Trouw dat er ooit makaken over het Hollandse strand liepen. Dezelfde soort als die nu op de rots van Gibraltar rond springt. Vondsten van stukken makakenkaak tonen aan dat ze ook in onze contreien rondliepen. Tot de meest bijzondere vondsten uit mijn collectie reken ik de enorme mammoetkies die onze oudste dochter vond, het gehoorbeen (compleet met slakkenhuis) van een mammoet, wolharige neushoorn of reuzenhert en de wervel van een spitssnuitdolfijn. Al mijn fossielen stammen uit de laatste ijstijd behalve die wervel van de spitssnuitdolfijn. Die schijnt vele, vele malen ouder te zijn.

Praktische tips voor het zoeken naar fossielen op de Maasvlakte

Een paar praktische tips, maar kijk ook zeker mijn filmpje onder dit artikel.

• Check het getij. Het best zoek je in de uren na hoog water. Dan hebben de golven het zand weer laten wervelen en zijn er hopelijk wat fossielen bloot komen te liggen.
• De dag na een heftige storm uit het westen of noordwesten is een uitstekende dag. Dan heeft de ruwe zee het strand van gedaante veranderd.
• Zoek schelpenbankjes af.
• Zigzag over het strand, dus niet in een kaarsrechte baan lopen. Al zigzaggend zoek je een veel groter gebied af.
• Bij twijfel altijd bukken en naar het object toe lopen.
• Trek laarzen aan, liefst zo hoog mogelijke, zodat je ook in het ondiepe water kunt zoeken. Daar zoekt haast niemand.
• Zie je al voetsporen, dus heeft er al iemand voor je naar fossielen gezocht, zoek dan een laag op het strand waar nog niemand heeft gewandeld.

In dit filmpje een paar tips voor als je ook fossielen wilt gaan zoeken op de Maasvlakte. Plus een paar afbeeldingen van mijn fossielen in de golven: