Aan de andere kant van ons dorp had ik al eens een clubje zien vliegen: groene exoten die hier niet thuis horen. Maar naar huis terugsturen is wat lastig, want je kunt niet anders dan erkennen dat Alblasserdam hun thuis is. Ze zijn hier geboren en getogen, maar stammen uiteindelijk van ontsnapte exemplaren af. Groene exoten, dat kunnen alleen halsbandparkieten zijn. En nu vliegen ze zelfs wekenlang rond ons huis!
Dat is nog eens iets anders dan gewekt worden door de zachte piepjes van koolmezen in onze kersenboom. Een halsbandparkiet brengt een geluid voort als dat van een brutale brulaap. Wat een niet te verdragen lawaai! Enige overdrijving is mij nooit vreemd. Verder richten ze volgens mij niet heel veel kwaad uit. Er wordt hier en daar gemopperd op de uit de kluiten gewassen parkieten, omdat ze nestholten van boomklever en specht gezetten. En ze nemen happen uit boomvruchten die daarmee meteen als ongeschikt voor consumptie moeten worden beschouwd. Nou ja, als dat alles is. Met de boomklever gaat het ondertussen heel goed in Zuid-Holland. En spechten zie ik ook overal. Deze winter zelfs in onze tuin, in de pot met vogelpindakaas. De slechtvalk ondertussen heeft de parkiet ook ontdekt en wel als prima voedselbron.
Zou Chris Thomas, auteur van het boeiende boek Erfgenamen van de aarde, dan toch gelijk hebben? Dat exoten een verrijking van de lokale biodiversiteit zijn?
De beste verrekijkers van dit moment:
|
