Een slechtvalk op het strand

Hét hoogtepunt van vandaag: een slechtvalk (Falco peregrinus) op het strand van de Kwade Hoek, een geweldig natuurgebied achter Goedereede en Stellendam. Ik heb er al vaker een slechtvalk op de zeereep zien zitten, maar die vloog telkens op toen ik in zijn richting uit wandelde. Nu pakte ik het beter aan: ik tijgerde over honderd meter naar hem toe. Het is een juveniel, want grijsbruin van boven en bruin gestreept van onderen, lees ik in de Roofvogelgids.

Ik had overigens juist een paar drieteenstrandlopers liggen filmen in de nog natte modder. Het was afgaand water dus alles was heerlijk nat. Gelukkig hield mijn waterdichte broek het en had ik deze week een geweldige regenjas binnen gekregen. Het is weliswaar het meest plompe model dat ooit is ontworpen, maar ik kan er zelfs mee in een bad met chemicaliën gaan liggen! Nou, dat beetje zeewater kan het dan ook wel verduren en dat bleek!

En toen ik mijn camera in mijn rugzak wilde stoppen, zag ik in mijn ooghoek plots iets bewegen, of beter gezegd: ik dacht dat ik iets zag bewegen. Maar er waren wandelaars op komst en ‘het voorwerp’ viel helemaal weg tegen de achtergrond. Ik besteedde er geen aandacht aan tot die donkere vlek ineens opvloog. Hij zat op een aangespoeld voorwerp, een rieten krat of zoiets en had zichtbaar een vogel in zijn klauwen. Een eind verderop streek hij neer op het strand en ging zijn prooi zitten plukken.

Ik besloot in zijn richting te wandelen en het laatste stuk tijgerend af te leggen. Een jogger joeg hem echter op en de slechtvalk streek een eindje verderop weer neer. Ik wandelde een stukje verder, liet statief en rugzak achter op een droog stuk en tijgerde op de slechtvalk af. Om de tien meter plaatste ik mijn camera op de bonenzak en filmde ik hem. Soms ging ik naast de camera liggen om hem een beetje uit de wind te houden, want er stond een stevige bries. Steeds dichterbij kwam ik, en steeds zwaarder werd het zwoegen. Maar de beloning was groots: een enorme slechtvalk op de zeereep. Toen ik tot op dertig meter genaderd was, ging hij loom op de wieken en streek een vijftig meter verder weer neer. Toen vond ik het wel welletjes. Ik lag op mijn rug in het zand uit te puffen.

PS.
Iemand reageert op Facebook dat dit een juveniele slechtvalk is. Maar belangrijker: deze slechtvalk is geringd en het lijkt een ring van een valkenier te zijn. Een ontsnapte slechtvalk dus. Nou, daarmee complimenteer ik de slechtvalk. Vrijheid is beter dan gevangenschap. En pleit ik in deze ps voor afschaffing van de valkerij en het gevangen houden van roofvogels en uilen. Als olifanten niet in het circus terecht horen, dan horen slechtvalken ook niet op een mensenarm, laat staan in een hok.

Verwelkom nieuw leven in jouw tuin dit broedseizoen!