Bij Dordrecht is een nieuw natuurgebied aangelegd. Het is een moerasgebied waar al menig bijzondere vogel is opgedoken: de Nieuwe Dordtse Biesbosch. De eerste keer dat ik dit gebied bezocht stond ik versteld van de schoonheid. Dit leek wel op één van die heerlijke Franse moerasgebieden waar je van alles kunt zien en beleven! Vandaag dus een keer ‘gluren bij de buren’ en maken we een uitstapje naar Dordrecht.

NB. Wil je alles te weten komen over de geschiedenis van de Biesbosch, lees dan het boek De Biesbosch. Na zes eeuwen, land van het (weer) levende water.

Mijn ‘vogelantenne’ staat al aan terwijl ik nog in de auto over de Van Elzelingenweg rij. Links en rechts van de weg drijven op het spiegelgladde water talloze eenden. Meest krakeenden, een enkele kuifeend, wat verderop een stel slobeenden, maar de echte eyecatchers zijn de geoorde futen. Met hun gouden kuiven stelen deze kleine futen de show in de Nieuwe Dordtse Biesbosch. Vorig jaar broedde er al meteen een aantal paartjes in de nieuwe natuur. Dit jaar is het sappelen geblazen. Er verblijft een aantal paartjes in het gebied, maar broeden doen ze dit jaar niet. Ik spreek een lokale vogelaar en hij legt me uit dat het waarschijnlijk komt doordat het gebied zich heeft ‘doorontwikkeld’. Vorig jaar barstte het water van het leven doordat de rijke kleigrond haar voedingsstoffen prijsgaf. Er zwommen heel veel waterinsecten rond, en geoorde futen eten vooral insecten. Na een jaar is er iets minder voedsel in het water, wellicht te weinig om de geoorde futen tot broeden te laten komen. De gewone futen broeden wel in de Nieuwe Dordtse Biesbosch, maar die vangen vooral visjes. En vis zwemt er meer dan genoeg in het gebied.

Veel vogelaars kwamen dit voorjaar ook af op de steltkluten. Deze gracieuze steltlopers zie je normaal gesproken vooral in Zuid-Europa. Dit jaar streek een aantal steltkluten bij Dordrecht neer. Ze kwamen zelfs tot broeden. Steltkluten zijn even agressief als onze ‘eigen’ kluten. Ik zag de oudervogels zelfs tekeergaan tegen een roerdomp die te dicht bij de kuikens kwam.

‘Plons,’ klonk het plotseling vanachter een rietkraag. Ik had hem vanuit de vogelkijkhut nog niet gezien, maar de luide plons op een windstille ochtend kon mij niet ontgaan. Een visarend cirkelde boven de plas en liet zich een paar keer in het water vallen. Helaas voor hem (of haar) zonder resultaat. Na een paar minuten vloog hij weg in de richting van de Kop van ’t Land.

Dodaars, bosruiter, groenpootruiter, Temmincks strandloper, kleine strandloper, kluut, kleine plevier, bontbekplevier, tureluur, kemphaan en watersnip. Ook aan steltlopers geen gebrek in het moeras, zeker niet tijdens de trekperioden in het voorjaar en het najaar. Ik verwacht dat we in augustus en september weer veel steltlopers kunnen zien in het gebied.

Ga een keer vroeg uit de veren en geniet van het warme ochtendlicht op het spiegelgladde water.

Gluren bij de buren in Dordrecht. Ga een keer vroeg uit de veren en geniet van het warme ochtendlicht op het spiegelgladde water. Het is dan nog rustig, geen mens is dan al op de been. Je wandelt over ruiterpad, fietspad en vlonderpaden die je dwars door het moeras voeren. Ganzen gakken, kleine zilverreigers jagen op visjes en met een beetje geluk licht een lepelaar op in het ondiepe water. De Nieuwe Dordtse Biesbosch is een prachtige aanvulling op één van de mooiste nationale parken van ons land.

[Dit artikel heb ik geschreven voor Weekblad De Brug]