‘Papa, er zit een vreemd beest hier!’ riep mijn jongste dochter. ‘Je moet meteen komen!’ Met zo’n aansporing zet ik het altijd op een rennen, met uiteraard mijn camera in de hand. Wat bleek? Ze had een kever in het oog gekregen, een grote bruine kever op een bloem van een enorme rododendron op Landgoed Mattemburgh bij Bergen op Zoom.

De kever zat hoog in de struik, een wonder dat mijn dochter hem in het vizier had gekregen. Het bleek een meikever, een soort die ik dolgraag eens wilde filmen. Helaas is deze prachtige kever in grote delen van Nederland zo ongeveer uitgestorven. Ik snap het wel: de larven, engerlingen geheten, doen zich tegoed aan de wortels van gras, gewas en struiken. Die prompt afsterven. Daar hebben boeren niet zo heel veel aan, en dus werd de meikever intensief bestreden met gif. Gelukkig is de vervolging van de kevers over zijn hoogtepunt heen en lijkt de meikever bezig aan een kleine opmars. Hopelijk zet die door, want het zijn werkelijk schitterende insecten! Overigens ben ik een verklaard tegenstander van het gebruik van gif. Wil je meikevers bestrijden, doe er dan alles aan om hem te bestrijden met natuurlijke middelen. Hang bijvoorbeeld weer eens spreeuwenpotten op. Een spreeuwenzwerm in je weiland is een uitstekend middel tegen de engerlingen die ze met hun spitse snavels uit de grasmat peuteren. Dat doen de spreeuwen trouwens ook met emelten, de al even schadelijke larven van de langpootmug. Natuur-inclusief bezig zijn hoef helemaal niet zo moeilijk te zijn.

Terug naar Landgoed Mattemburgh. We waren daar met mijn broer Erik. We zaten midden in het bos, op Hemelvaartsdag. Niemand te zien, het was er aangenaam rustig. Waarom hele volksstammen samen willen drommen op een veel te warm strand is me werkelijk een raadsel. En zeker in de huidige omstandigheden. Nu ik dit schrijf kan ik toch één reden bedenken: de teken die je in het bos wel aantreft, en veel ook, en op het strand niet.

Regelmatig hoorde ik er trouwens ook de middelste bonte specht. Een paar keer liet hij zich zien, zittend tegen een stam. Mijn camera wist zich echter slechts een fractie van een seconde scherp te stellen op de specht. Meer dan in het filmpje is het niet geworden en dat beeld is ook nog eens met de helft vertraagd. In de verte hoorde ik een andere vurig gewenste vogel: de zwarte specht. Die waarneming bleef helaas beperkt tot het geluid.

In het filmpje hieronder maak je kennis met de prachtige meikever: