Sneeuw in het land. Dat levert andere plaatjes op dan gebruikelijk. En daarom: op naar Flakkee, met Sjaak de polders door. Op zoek naar alles wat veren heeft en voor onze camera’s wil poseren. Dat bleek nog zo eenvoudig niet. Wij denken almaar dat vogels in de kou langer blijven zitten. Energie besparen, zogezegd. Wel, daar was vanmorgen weinig van te bespeuren. Een buizerd op een fruitboom vloog op toen we halt hielden. De kuifeenden op het Krammer kozen massaal het luchtruim. Een graspiepers in de polder vlogen telkens voor de auto uit. Een mannetje sperwer – wat een fraaie vogel toch! – vloog van paal naar kluit naar boom. Maar even stil zitten voor onze camera’s, ho maar. Hij had ons wel wat dankbaarder mogen zijn, want: op het laatst zat hij hoog in een populier en toen ik de auto pal voor de boom stil zette, vloog hij op. Hij kreeg direct een graspieper in de gaten die hij ook nog eens sloeg!
Welaan, onrustige vogels toch, tot we op de Grevelingendam arriveerden. ‘Houtsnippen kijken,’ riep Sjaak enthousiast. ‘In de sneeuw zie je ze goed.’ We waren nog geen tien seconden verder, of de havikogen van Sjaak zagen er al één! Of twee, maar die tweede moet zich dan wel snel uit de voeten hebben gemaakt, want die hebben we niet meer gezien. Maar die ene, die bleef lange tijd zitten. Ineengedoken tussen de struiken, diep in de sneeuw. Wat een geluk. Mijn eerste houtsnip die ik wist te filmen. Een paar minuten lang bezig geweest vanuit de auto. Omdat de houtsnip roerloos bleef zitten, dachten we de auto te kunnen verlaten. Maar dat was buiten de waard gerekend. De houtsnip vloog kaarsrecht op en weg was’ie.
Houtsnippen broeden nog in aardige aantallen in Nederland, lees in het Handboek Vogels van Nederland en België. En in de winter zijn ze nog talrijker. Meestal zie je een houtsnip pas zodra hij opvliegt tussen de bomen. Dan zie je een plompe bruine steltloper laag over de grond vliegen. De houtsnip vertrouwt op zijn schutkleur en vliegt dus pas op het laatste moment op. Ligt er sneeuw, dan is het eenvoudiger om een houtsnip te zien zitten. Zijn schutkleur is plots geen schutkleur meer, maar dat denkt de houtsnip nog wel. Hij blijft dus lang zitten, roerloos, zelfs zonder met zijn ogen te knipperen.
Deze houtsnip smaakte naar meer. Maar een lange wandeltocht door de sneeuw leverde hooguit twee vliegende houtsnippen op. Een uurtje later, toen het al wat warmer was, zagen we naast de weg nog vier houtsnippen zitten. Maar die liepen pijlsnel het bos in, niet te filmen dus.
Nu het filmpje met in de hoofdrol de houtsnip:
De beste verrekijkers om vogels mee te kijken:
 | Door Roots Magazine verkozen tot beste verrekijker in deze prijsklasse. |
 | Ligt heerlijk in de hand. |
 | Relatief laag gezicht. |
 | Hoogwaardige lenzen. |
 | Scherp en lichtsterk beeld. |
 | Scherp en lichtsterk beeld. |
 | Zéér lichtsterk. |
 | Haarscherp beeld. |
 | Scherp en helder beeld van rand tot rand. |
 | Volgens velen de beste verrekijker van dit moment, en ook volgens de testers van Roots Magazine. |
 | Dit model van Zeiss benadert het niveau van de Swarovski EL en ligt heerlijk in de hand, weet ik uit ervaring. Ook deze kijker levert een fabuleuze kijkervaring. |
 | Een fantastische kijker met een geweldig contrast. Geeft meteen goed beeld, stelt gemakkelijk scherp en ligt goed in de hand. |