Eigenlijk was ik vanmorgen van plan om vogels te gaan kijken in de buurt van mijn werk, in Lunetten, Park de Koppel en Amelisweerd. Witkopstaartmees, goudvink en kuifmees lonkten. Maar helaas: het regende en het bleef vandaag de hele dag regenen. En dus volgde de ultieme test van mijn artikel over vogels kijken in de regen. Had ik onzin geschreven of biedt het artikel enige hoop voor de wanhopige vogelaar die zijn vogeltocht in het water ziet vallen? Nou, dat viel me alles mee☺.

Een van de eerste tips is om vanuit de auto vogels te gaan kijken. Dat ligt nogal voor de hand. Je zit droog en warm en de vogels hebben je niet direct in de gaten. Eerlijk gezegd vind ik dit best een goede tip. Deze tip pakte vanmorgen althans heel goed uit. Ik parkeerde mijn auto op een of andere dijk in de Brabantse Biesbosch en opeens rende een waterral voorbij. En bij de Spieringsluis wist ik van dichtbij grote zilverreiger, grote zaagbek, aalscholver, fuut, dodaars en zelfs een ijsvogel te filmen (de laatste deels verscholen achter een vermolmde tak). Ook een buizerd, normaal gesproken toch heel schuw, trok zich niets van mij aan en dook pardoes in het gras.

Bij het Gat van Lijnoorden filmde ik nonnetjes. Op één na allemaal vrouwtjes. Maar toen kwam de klapper van de ochtend: een havik die op een meerkoet zat. Krachtig snavelwerk scheurt het arme prooidier in stukken. Nu en dan even verenplukken en aldoor om zich heen kijken. Want een havik is heel schuw.
En ik was ook nog eens in mijn Peugeot 308 Diesel! Die motor maakt een herrie van jawelste. Maar wonderwel liet hij me in de auto heel dicht naderen. Zelfs een paar keer starten werd de roofvogel niet te machtig. Ik filmde op deze manier al eens een buizerd die met een konijn bezig was, en nu dus deze havik. Dat hij schuw is kun je in seconde 34 zien. Toen ontving ik een of ander bericht op mijn mobiele telefoon en het piepsignaal deed de havik kort opvliegen. Gelukkig sleepte hij de meerkoet mee en dus plofte hij een paar meter verderop weer neer. Minuten later zat het wel tegen. Ik wilde mijn statief uitklappen en die beweging kon de havik niet waarderen. Hij vloog op zonder meerkoet en draaide een rondje en toen was hij weg. Sorry voor deze brute verstoring, andere vogelaars in de blauwe Volvo aan de andere kant van het water! Jullie zagen de havik ook en hadden hem vast nog langer willen bewonderen, evenals ik.

Hieronder mijn allereerste opname van een havik. Wat een machtig beest is het toch. Invincible. Onoverwinnelijk. Zo heet de melodie onder het filmpje. Past goed bij de havik, vind ik. Kijk hem maar eens in die felle ogen en heb ontzag voor die enorme haaksnavel.

De mooiste vogelboeken over roofvogels: