grauwe gors mers-les-bains

De roep van de grauwe gors




Je hebt bij zangvogels de roep en de zang. De zang hoor je bij de meeste zangvogels vooral in het voorjaar. Om territorium te verdedigen en om een of meer vrouwtjes te paaien. Later in het voorjaar verstomt de zang, want dan is het zaak om zo onopvallend mogelijk te zijn. Jongen moeten worden gevoerd of de rui maakt het vliegen lastiger. Dan moet je geen sperwer achter je aan krijgen.

De roep hoor je het hele jaar door en wijkt altijd behoorlijk af van de zang. Kun je de zang welluidend noemen, de roep is vaak blikkerig of een saai geluidje. De roep heeft natuurlijk ook een functie. Meerdere zelfs. Vogels houden contact met elkaar door de roepen. Of ze alarmeren door hun roep te laten horen. Een sprekend voorbeeld is de merel. Iedereen heeft hem wel horen zingen, ‘s ochtends vroeg. En iedereen heeft hem wel eens horen schelden op een kat. Een schel, blikkerig geluid.

Zo ook de grauwe gors. De zang is een rinkelende riedel die je al van ver hoort. De kop omhoog en de fors snavel wagenwijd open. Kan niet missen: een grauwe gors. De roep daarentegen hoor je vaak nauwelijks. In de ANWB Vogelgids van Europa lees ik: ‘roept een onzuiver, metalig klinkend tsritt, ook een kort, tikkend bitt of bt…’ Tijdens een vroege wandeling over de kliffen in Picardië filmde ik deze grauwe gors. Zoals je hoort klinkt zijn roep maar zacht. Een of twee keer laat hij zijn karakteristieke zang horen. Inderdaad, dat rinkelende geluid.

Hoorde ik het rinkelende geluid ook maar in Nederland. Waarom kan dat nou wel aan een winderige Franse kust, waar de landbouw ook behoorlijk intensief is en niet in Nederland? Wat is nu eigenlijk het verschil?

Maar goed, laat ik nu niet al te veel jeremiëren. Hier is de grauwe gors:

De beste vlindergidsen van dit moment:

[huge_it_portfolio id=”33″]