Het was vanmorgen on-Nederlands mooi in de Biesbosch bij Werkendam! De zon was nog maar net op en de veldleeuweriken waren al heel actief. Ze hupten wat rond in het gras, vlogen achter elkaar aan, zongen op de grond, een paar meter erboven of zelfs héél hoog erboven. Hoe later op de dag, hoe hoger ze gaan, al helemaal op zonnige dagen. Waarom ‘on-Nederlands’ mooi? Dat heeft een droeve reden: op het platteland kom je zelden nog een veldleeuwerik tegen. De intensieve landbouw en andere planologische ellende hebben de veldleeuwerik naar de rand van de afgrond geduwd. De grafiek in de Vogelatlas van Nederland spreekt boekdelen. Op de graslanden in de Biesbosch kun je de veldleeuwerik gelukkig nog wel in koor horen zingen.