Steeds meer mensen zijn bereid om hun tuin aan te passen met planten die insecten aantrekken. Dat concludeer ik na het lezen van een artikel in Trouw vandaag over de omzetcijfers van de tuinbranche. Het jaar 2018 was een goed jaar, mede door de groei van de omzet in bomen en planten.
Lees verderJaarlijks bezoeken duizenden mensen een van de natuurgebieden op de Veluwe. Dit uitgestrekte gebied is een van de mooiste gebieden van ons land. Hoewel het voor een kustbewoner als ik een beetje bevreemdend is. Bossen die je het zicht op de horizon ontnemen. In plaats van een oneindige zee waarin de zon ‘s avonds langzaam wegzakt. Op de Veluwe leven veel bijzondere dieren en daarom in dit artikel tien dieren die je op de Veluwe gezien moet hebben. Waarom je ze gezien moet hebben, weet ik eerlijk gezegd niet. Het bekt wel lekker, maar verder is het natuurlijk een loze kreet. Alsof je vakantie niet geslaagd zou zijn als je een paar dieren niet zou hebben gezien. Maar het zou wel mooi zijn als je ze ziet, nietwaar?
Lees verder
Veel vogels broeden in (boom)holtes. Jammer genoeg zijn die in de bebouwde kom niet veel te vinden. En ook in boomrijkere gebieden valt het soms tegen, omdat oude bomen worden verwijderd. Of huizen worden gerenoveerd waardoor echt alle gaatjes worden dicht gesmeerd. Gelukkig kunnen wij deze vogels helpen! Voor deze vogels zijn er op maat gemaakte nestkastjes te koop. In het overzicht vind je de beste nestkastjes. Nestkastjes die rekening houden met de woonwensen van hun bewoners.
Lees verder
Planten en bomen lijken zo kwetsbaar. Ze kunnen zich niet verplaatsen en brengen hun hele leven op één en dezelfde plaats door. Op dit plek gebeurt het dus. Voor planten geldt dat het leven kort kan zijn. Minder dan een jaar, misschien zelfs hooguit een paar maanden. Voor bomen geldt dat veel soorten eeuwenoud kunnen worden, en de allersterkste zelfs duizenden jaren. Denk aan de olijfboom. Zo veel jaar op één plek. Hoe overleef je dat? Hoe beschermen planten zich tegen alle gevaren die hen passeren? Denk aan ziektes en aan planteneters. In dit artikel ligt ik een tipje van de sluier op.
Lees verderVrijdag publiceerde ik een vrij omvangrijk artikel over de ellendige toestand in de Oostvaardersplassen. Vandaag lees ik dat er een behoorlijke demonstratie heeft plaats gevonden, vlakbij het bezoekerscentrum. Een kleine duizend mensen waren er om hun ongenoegen kenbaar te maken over de creperende dieren. Ik las ook dat Gedeputeerde Staten van Flevoland voor de zomer komt met een voorstel voor een nieuwe aanpak van het beheer in het natuurgebied. De directeur van het Wereld Natuur Fonds doet alvast een voorzet: het openen van een corridor tussen Oostvaardersplassen en de Veluwe zodat de grote grazers in en uit kunnen lopen.
Hoe moet je daar als ‘meer dan geïnteresseerde leek’ nu over denken? Zomaar een paar gedachten, meer een stel losse flodders dan een sluitend stuk. Lees verder
Dit filmpje geef ik graag aan je door: opnames van het rijke onderwaterleven van de Noordzee. Ik hoop dat de Noordzee er ooit weer zo uit komt te zien. Rijk aan schelpbanken, rijk aan oesters en rijk aan vissen. En ja, ik lust graag een oester, maar laat die oesters daar maar gewoon groeien. En ook een zeebaars is niet te versmaden, maar wijs alsjeblieft veel meer zones aan waar ze niet mogen worden bevist. Ook voor de beroepsvisserij is het van belang dat zeedieren zich voldoende kunnen voortplanten. Een rif voor de Nederlandse kust, een weergaloze rijkdom!
In april schreef ik al over de kwestie Chemours (je weet wel, dat bedrijf dat ‘een onvoorwaardelijke focus heeft voor milieu, gezondheid en veiligheid’) en de lozing in het milieu van de chemische stof GenX. GenX is een chemische stof die volgens toxicologen niet in het drinkwater mag zitten, maar ondertussen zit het er toch in. En niet in alleen in het drinkwater van Oasen (waarvan ikzelf dagelijks de nodige hoeveelheid binnenkrijg), maar ook in dat van Evides. Niet alleen de omgeving van Dordrecht blijkt vervuild. Ook het drinkwater op Goeree-Overflakkee, in Rotterdam, Spijkenisse en Gouda is ermee besmet, zo lees ik vandaag in het AD dat onderzoek heeft verricht. Lees verder
Geheel in geest met het boek Tuindieren verrassend dichtbij van Tialdo Hoogeveen hebben we boshyacinten in de tuin. Om tuindieren te lokken moet je weten. Hommels en vlinders kunnen in het vroege voorjaar wel een bloem vol nectar gebruiken. En zowaar, daar wat de eerste citroenvlinder al. Nooit in onze tuin gezien, en nu hangend aan een bloem. Kort daarop ook nog maar een vlinderstruik geplant. Die laat nu voorzichtig zijn eerste bloemen zien. Over een paar jaar hopelijk veel meer met dan ook een aantal vlinders erop. Tuinen blijken steeds belangrijker te worden voor de biodiversiteit in dorpen en steden. Denk aan al die tuindieren en zet diervriendelijke planten in je tuin.
Het is alweer bijna een week geleden dat ik met vriend Sjaak in de luwte van een strekdam zat. Voor de dam woei een stevige bries. Achter de dam zaten wij, geen zuchtje wind. Voor ons waren de kluten bezig met elkaar. Ze kunnen tegen de kleinste indringer agressief uitvallen. En dat allemaal uit naam van de liefde. De meeste tijd waren ze bezig met door modder maaien. Want daar hebben ze die bijzondere omhoog gebogen snavel voor: om lekkere hapjes uit water en modder op te zeven. Eet smakelijk! Lees verder
Wat denk je, kun je in Nederland nog verdwalen? In ons land dat op alle terreinen overgeorganiseerd is? Zelfs onverharde wandelpaden zijn nog bewegwijzerd. Maar John Jansen van Galen heeft me overtuigd in zijn geweldige wandelboek Waar een wil is, is geen weg. Waarin hij je de weg wijst naar natuurgebieden waar je je nog volkomen vrij, ongebonden en aan jezelf overgelaten kunt voelen. Ben jij ook op zoek naar de sensatie van verdwaald te zijn? In dit artikel geef ik je de tien beste gebieden om te struinen én te verdwalen. Waarbij ik je de tip geef het boek van John Jansen van Galen aan te schaffen, want hij geeft je nog veel meer tips en daarbij talloze onvergetelijke verhalen. En let wel: mobiele apparaten, kompas en andere richtingaanwijzers laten we thuis of raadpleeg je slechts in de ultieme noodsituaties.
#1. De Loonse en Drunense Duinen
In de provincie Noord-Brabant ligt een weids gebied waar het zand vrij spel heeft. De Loonse en Drunense Duinen. Wie maar lang genoeg door het rulle zand sjokt, weet op den duur niet meer waar hij begonnen is. En al helemaal niet meer waar de eindbestemming ligt. In één streep naar de finish lopen is hier moeilijker dan te verdwalen.
#2. De Amsterdamse Waterleidingduinen
In het duingebied op de grens van Zuid- en Noord-Holland mag je dwalen waar je wil. Maar let op: dwalen is nog geen verdwalen. Hopelijk komt tijdens je wandeling vanuit zee een dichte mist aanrollen waardoor je je oriëntatievermogen faliekant kwijt raakt.
#3. Hosterwold
Dit vind ik nou leuk. Zelfs in de nieuwste delen van Nederland kun je heerlijk verdwalen. In de Flevopolder zijn vele hectares beplant met bos. Van die kaarsrechte stukken bos waar wij Hollanders (of in elk geval de ambtenaren vanuit hun zetel) zo erg van houden. Die bossen hebben zich echter al zodanig ontwikkeld dat de wandelpaden overwoekerd zijn. Wie zich niet uit het veld laat slaan door braamstruiken en metershoge brandnetels die weet nu waar hij moet zijn.
#4. Grensgebied bij Swalmen
Ben ik nog in Nederland of sta ik met één been in Duitsland? Het grensgebied achter Swalmen (bij Roermond) is waarlijk een berucht smokkelgebied. Niet alleen boter en sigaretten werden stiekem de grens overgedragen, ook harddrugs bleek geliefde smokkelwaar. En dat al in de jaren vijftig. Wil je dwalen en verdwalen, dan op naar dit fraaie deel van Limburg.
#5. De grotten in de Sint-Pietersberg
Een bijzonder gebied om te verdwalen is het grottenstelsel in de Sint-Pietersberg bij Maastricht. John Jansen van Galen dist de ene na de andere anekdote uit de geschiedenis van onze berg op. Talloze zijn de verhalen van mensen die in het grottenstelsel zijn verdwaald en die pas jaren later als skelet of mummie werden gevonden. Soms op enkele tientallen meters van een ingang. Tegenwoordig ga je met een gids de grotten in, maar de illusie van (ver)dwalen is er niet minder om.
#6. De Waddenzee
Een gebied om te verdwalen dat mij erg aanspreekt is de Waddenzee. De ruimte, het stinkende slik, eb en vloed, de wadvogels en daar ergens in de verte het eiland. En maar baggeren door slik en water. Nu vrijwel altijd onder leiding van een gids. Maar ook een gids kan zich vergissen. Of overvallen worden door mist of onverwacht harde wind. De charme van dwalen is dat het ook wel eens mis kan gaan. Het is maar dat je het weet.
#7. Nationaal Park van de Hoge Venen (Ardennen)
België hoort in dit rijtje ook zeker thuis. Vennen, dennenbossen en moerassig land. Van dit landschapstype vind je vele hectares in het Nationaal Park van de Hoge Venen in Oost-België. Vanuit Limburg gemakkelijk te bereiken. John Jansen van Galen vertelt over een lokale held die de weg op zijn duimpje wist in dit uitgestrekte gebied. En toch: ook hij liet het leven tijdens een dwaaltocht door de venen. Dat laatste wens ik je niet toe, maar toch: treedt in zijn voetspoor. Het moet een fantastisch natuurgebied zijn waar het wemelt van de bijzondere dieren en planten.
#8. Kweldergebied Terschelling
Elk waddeneiland heeft zijn uitgestrekte kwelders, zijn eindeloze stranden. Zelf heb ik op Schiermonnikoog lopen dwalen. Ik kan me nog herinneren dat we uitgeput in ons appartement arriveerden na een dwaaltocht van een dag lang. Niets mooiers dan daarna in een lokaal restaurant van een heerlijke maaltijd te genieten. Ik noem het kweldergebied bij Terschelling, omdat het hoog op mijn verlanglijstje staat. Maar in Waar een wil is, is geen weg, geeft de auteur je ook tips voor andere waddeneilanden.
#9. Kalmthoutse heide
Dit uitgestrekte natuurgebied ligt op de grens tussen Nederland en België. Inwoners van Zeeland en Noord-Brabant kennen het gebied ongetwijfeld. Het is een zeer populair wandelgebied. Maar met de familie uit wandelen gaan is iets anders dan een expeditie in je eentje of met zijn tweetjes. En zeker wanneer je je overgeeft aan wat een andere auteur noemde ‘het foutisme’. Het streven om bij elke beslissing consequent de foute beslissing te nemen.
#10. Duingebied Meijendel
Dit duingebied is een van de mooiste gebieden die ik ken. Maar volgens John Jansen van Galen kom je ongemerkt op verboden terrein. Zo ver ben ik nog niet gekomen! Achter de duinen klotst de Noordzee en die wil wel eens een mistbank het land op sturen. Dwaal lekker en nu maar hopen dat je in de achtertuin van een of andere Wassenaars lustoord terecht komt.
Door Roots Magazine verkozen tot de beste verrekijker in deze aantrekkelijke prijsklasse. Dit instapmodel wordt geroemd vanwege zijn functioneel ontwerp (ligt dus lekker in de hand) en het heldere beeld, ook bij weinig licht. Een qua gewicht relatief lichte verrekijker met een helder beeld én waterdicht tot een diepte van 1 meter. Altijd handig als je je verrekijker per ongeluk in het water laat vallen. Maar belangrijker: daarmee is hij ook goed bestand tegen regen. Dit hoogwaardige model van Meopta kenmerkt zich door zeer hoogwaardige lenzen, een hoog gebruikscomfort en een zeer helder en scherp beeld. Scherpe en lichtsterke beelden en bovendien een heel degelijk ontwerp met een heerlijke ligging in de hand. Gemaakt voor vogelaars die een lichtsterke kijker met hoog comfort zoeken. Een heel lichtsterke verrekijker met hoogwaardige lenzen. Dankzij de hoogwaardige HD-technologie biedt deze robuuste en lichtgewicht verrekijker een haarscherp beeld en een superieure kleurneutraliteit. Het topmodel in de veelgeroemde Monarch-serie van Nikon. Volgens velen de beste verrekijker van dit moment, en ook volgens de testers van Roots Magazine. Dit model van Zeiss benadert het niveau van de Swarovski EL. Dit is een fantastische kijker met een prachtig contrast. Geeft meteen goed beeld, stelt gemakkelijk scherp. Ligt goed in de hand en laat geobserveerd object zeer fraai zien. 
#1. in klasse tot € 250: Bynolyt Stork WPR 8×42 verrekijker
#2. in klasse tot € 250: Vortex Diamondback 8x42
#3. in klassie tot € 250: Nikon Prostaff 7s 8x42
#1 in klasse tot € 500: Meopta MeoPro 8x42 HD
#2 in klasse tot € 500: Monarch 5 8x42 verrekijker
#3 in klasse tot € 500: Bynolyt Buzzard III 8×42 SHR verrekijker
#1 in klasse tot € 1.500: Swarovski SLC 8×42 W B verrekijker
#2. in klasse tot € 1.500: Leica Trinovid HD 8x42 verrekijker
#3. in klasse tot € 1.500: Nikon Monarch HG 8x42 verrekijker
#1 in klasse hoger dan € 2.000: Swarovski EL 8.5×42 W B verrekijker
#2 in klasse hoger dan € 2.000: Zeiss Victory 8×42 T* SF verrekijker
#3 in klasse hoger dan € 2.000: Leica Noctivid 8×42 Verrekijker