Nog niet zo heel lang geleden besprak ik het magistrale geschiedenisboek De zeven steden. In dit boek staat de wetenschappelijke vooruitgang centraal. Het lijvige boek Papyrus van Irene Vallejo is een soortgelijk boek, maar dan gericht op de geschiedenis van de wereld aan de hand van boeken. Nader bepaald: de geschiedenis van de wereld in boeken in de klassieke oudheid. De auteur weeft persoonlijke ervaringen en moderne literatuur door haar boeiende verhalen over intellectuele Grieken en Romeinen.
Lees verder Recensie: Papyrus, Irene VallejoCategorie archieven: Literatuur
Recensie: De gedaanteverwisseling, Franz Kafka
Soms kruist op onverwachte wijze een boek mijn pad en dat was het geval met De gedaanteverwisseling, een bijzonder werk van de wereldberoemde schrijver Franz Kafka. Nooit eerder had ik van dit literaire werk gehoord, maar het schijnt toch tot de meest beroemde verhalen uit de wereldliteratuur te behoren. Wie Franz Kafka (1883-1924) was, behoeft denk ik geen introductie. Dit boek echter verdient wel een introductie. Ik heb het tijdens mijn zomervakantie in de Pyreneeën ademloos gelezen.
Lees verder Recensie: De gedaanteverwisseling, Franz KafkaRecensie: Een eend op zolder, Marja Vuijsje
Voor het eerst dat ik een boek van Marja Vuijsje las. Toch heeft ze al een heel oeuvre op haar naam staan met bijvoorbeeld bekende boeken als Ons kamp en Volgend jaar in Teheran. Niet zo lang geleden verscheen Een eend op zolder, een verhalenbundel waarin ze haar fascinatie voor vogels beschrijft. Het zijn overigens literaire non-fictieverhalen. De liefhebber zal genieten van de vele literaire hoogstandjes uit vele eeuwen geschiedenis die zij in haar verhalen verwerkt. Grote en kleine thema’s, alles komt voorbij.
Lees verder Recensie: Een eend op zolder, Marja VuijsjeRecensie: Wat stilte wil, Arthur Japin
Deze week las ik voor het eerst een roman van Arthur Japin: Wat stilte wil. Het verhaal van Anna, een telg uit de roemruchte patriciërsfamilie Witsen waarvan één voorvader het zelfs schopte tot burgemeester van Amsterdam, een feit dat in de negentiende eeuw nog altijd telt. Maar zelfs in de beste families is het onheil nooit ver weg. En dat blijkt uit deze van begin tot eind beklemmende roman.
Lees verder Recensie: Wat stilte wil, Arthur JapinRecensie: Tasmanië, Paolo Giordano
De hoofdpersoon in de roman Tasmanië van Paolo Giordano, bekend geworden met zijn roman De eenzaamheid van de priemgetallen, maakt de ene crisis na de andere door. Vriendschappen lopen stuk of verflauwen in een mum van tijd, de reputatie van één van zijn beste vrienden valt in diggelen, met het milieu en klimaat gaat het bergafwaarts en dan is er nog zijn eigen relatie die ook niet echt je van het is. Het is een wat langzaam geschreven roman die het leven van een niet erg gepassioneerde jongeman beschrijft. In een kalme cadans wandel je met hem mee op weg naar de vervulling die niet komen zal.
Lees verder Recensie: Tasmanië, Paolo GiordanoRecensie: Dansen als de meeuwen, Tijs Goldschmidt
Dansen als de meeuwen is één van de essays in het gelijknamige boek van Tijs Goldschmidt, evolutiebioloog, schrijver en winnaar van de P.C. Hooft-prijs 2023. Nooit eerder las ik een boek van hem, en nu dus meteen een wel héél kloek boek met essays en brieven van zijn hand. Bij zo’n uitgave denk ik meestal: waar gaat het over? En dat dacht ik dus ook toen ik dit boek in handen had. Ga je echter lezen, dan blijf je lezen. De essays en brieven zijn niet alleen inhoudelijk interessant, het zijn ook nog eens literaire hoogstandjes.
Lees verder Recensie: Dansen als de meeuwen, Tijs Goldschmidt