Op Nature Today lees ik een mooi bericht: de stadsnatuur in Gorinchem blijkt bijzonder rijk aan bijen. Natuurlijk algemene soorten in de eerste plaats, maar toch ook een aantal zeldzame, waaronder zelfs soorten die op de Rode Lijst staan. Onderzoek naar de bijenfauna in die gebieden en in om Gorinchem toonde aan dat er maar liefst 86 soorten voorkomen! Hoe kan dat toch in zo’n volgebouwd gebied?
Lees verderEen veldkrekel had ik niet eerder gezien. Geen wonder, want in Nederland komt dit prachtige insect voor ‘op pleistocene zandgronden, noordelijk tot in ‘t Gooi,’ zo lees ik in de ANWB Insectengids van Heiko Bellmann. En ik woon niet in het noordelijke deel van Nederland en ook niet in het Gooi. Ik filmde deze veldkrekel op de Monte Crocione, een berg bij het Comomeer. Deze zomer dus, tijdens onze vakantie:
Het wonderlijke insectenboek is een subliem boek.
De beste insectengids die ik ken.
Het nieuwe boek van Monica Wesseling. Een feest om de verhalen over 27 insecten te lezen.
Met De allerleukste insecten encyclopedie kun je bij je kind aankomen. Is je kind geïnteresseerd in dieren, aarzel dan niet om dit boek cadeau te geven.
Insectendetective is een prentenboek waarvan ik vind dat elke ouder het met zijn kind moet lezen. Informatief en boordevol humor.
Voor wie op hoofdlijnen wil weten wat hij heeft gezien, is Insecten uitvergroot een plezierig gidsje.
Een rondje Lago di Piano leverde deze zomer heel wat waarnemingen van dagvlinders op. Waaronder deze iepenpage, een soort die volgens de Veldgids Dagvlinders in ons land ernstig bedreigd wordt. Een mooie waarneming dus:
Let je uitsluitend op de close focus en het gewicht, dan heb ik hier een heel betaalbare verrekijker voor je gevonden met een extreem goede close focus. Niet voor niets de Papilio geheten, wat zoiets betekent als ‘vlinder’. Deze verrekijker stelt scherp op de ongelooflijke afstand van 0,5 meter. Ga languit in het gras liggen en bekijk de insecten van ontzettend dichtbij. En de prijs? Met iets van € 129 niet heel duur. Het beeld is echter niet te vergelijken met andere modellen in de categorie ‘Beter’. Maar ja, om insecten te kijken is dit een best model. En ga je naar een zonnige bestemming, dan kun je met dit model ook redelijk uit de voeten als je vogels wilt kijken. Zolang er maar veel zonlicht is!
Een verrekijker van nog geen € 200 met een close focus van 1,5 meter. De meeste volwassenen zijn iets langer dan 1,5 meter en dus kun je met deze verrekijker je tenen bekijken mits je staat. En doordat je diagonaal kijkt, is de afstand vrijwel altijd meer dan 1,5 meter. Een betaalbare verrekijker van een gerespecteerd merk om insecten mee te kijken. Met een gewicht van bijna 700 gram wel aan de zware kant. Staat tegenover dat je er ook aardig mee kunt vogels kijken. Een leuk instapmodel dus.
Een goede outsider in de prijsklasse tot € 500. Dit model van Kowa wordt hogelijk gewaardeerd vanwege zijn uitmuntende beeldkwaliteit. Ook de close-focus mag er zijn: 1,5 meter. Daarmee is deze verrekijker heel goed om insecten te kijken.
Dit model is wat je noemt een pocketverrekijker. Ben je vrijwel uitsluitend op insecten gericht, dan wil je liever een zo klein en licht mogelijke verrekijker. Je steekt het in je jaszak en wandelen maar. Elke gram extra is er één te veel. En insecten kijk je meestal overdag en ook nog eens op zonnige momenten. Licht genoeg dus, zelfs voor een verrekijker met lenzen met een kleinere diameter. Zeiss is een van die befaamde merken die een pocketmodel aanbiedt dat net iets duurder is dan € 300. De close focus ligt op 1,9 meter. Het gewicht is aangenaam: 310 gram. Een leuk sportief model. Ook verkrijgbaar als 8×25. In verhouding wel wat duur.
Ook weer een topmodel dat je zowel voor vogels- als voor insectenkijken kunt gebruiken (en voor andere dieren natuurlijk). De close focus ligt op 1 meter. Echt beregoed, want één meter is niets. Voor deze Meopta geldt hetzelfde als voor de Leica: het heeft een prijs. Ruim € 800. Dat is niet mals, maar daar krijg je wel iets voor terug. Een zeer goede verrekijker met een flink later gewicht dan grotere modellen. Ook deze Meopta is verkrijgbaar met een vergroting van 10.
Dit is een model om je vingers bij af te likken, als je op zoek bent naar de beste verrekijker om insecten of amfibieën te kijken. Leica is niet zomaar een merk, het is een merk in de categorie ‘Swarovski’. Je begrijpt wel, daar hangt een prijskaartje aan. De prijs van dit model ligt op ongeveer € 950. Maar je kunt er dan ook uitstekend mee vogels kijken (waarbij deze kijker in de schemering al snel te kort schiet). De close focus ligt op 1 meter. Het model van Pentax hierboven ‘doet het’ op een halve meter, maar één meter is ook buitengewoon goed hoor. Dit model is wel iets zwaarder dan de Pentax. Ook verkrijgbaar met een vergroting van 10x.
Licht en compact en een close-focus van 1,8 meter. Leica is een topmerk en de serie Ultravid staat hoog aangeschreven. Deze verrekijker heeft lenzen met een diameter van 20 millimeter. Dat betekent dat hij bij weinig licht al snel te kort schiet. Maar ja, insecten vliegen op zomerse dagen en dan heb je eerder licht te veel dan te weinig. En amfibieën en reptielen worden ook pas wakker bij veel zonlicht. Wel een model in een duurdere prijsklasse, namelijk bijna € 700.
Zo ongeveer de duurste verrekijker die er is. De Swarovski EL, alom beschouwd als de beste verrekijker van dit moment. Allereerst om vogels te kijken, maar met een close-focus van 1,5 meter kun je er natuurlijk ook uitstekend mee insecten en amfibieën kijken. Van het beeld kun je alleen maar dromen, zo fantastisch mooi. Ben je op zoek naar het beste van het beste, dan is dit een van de uitgelezen modellen. Maar ja, de prijs hé. Ga je puur om insecten te kijken nou een verrekijker van meer dan € 2.000 aanschaffen? Laat ik het zo formuleren: dat zou ik dan weer niet doen. Maar ik ben dan ook een Zeeuw. Natuurlijk, deze topkijker moet in dit overzicht, maar het is met enige schroom. Let bovendien op het gewicht: dat is met 800 gram in dit overzicht aan de hoge kant.
Wie iets bewaart, die heeft wat. In deze weken waarin het van vogels filmen niet veel komt (drukte, weer en wind) grijp ik terug naar onze zomervakantie. Toen het nog zo verstikkend heet was en ik door het Italiaanse berglandschap zwierf op zoek naar bijzondere dagvlinders. De eerste blauwtjes die ik tegenkwam waren bleek blauwtjes. Op sommige plekken kon ik geen stap verzetten of er vloog er wel eentje op. Vooral op plekken waar de koeienstront dik op het wandelpad lag. Bleek blauwtjes zitten daar graag op om mineralen op de slurpen. Dan maar een paar keer door de knieën voor een koeienvla. Dat het erger nog kan, bewees ik al met die opname van de kleine weerschijnvlinder. Die was op een hondendrol afgekomen. Lag ik daar opeens voor de te knielen. En als ik één ding verfoei…
Wie vogels kijkt heeft de ANWB Vogelgids van Europa. Wie vlinders kijkt heeft deze veldgids in zijn rugtas. De bijbel onder de vlindergidsen. Een kloeke veldgids, ruim opgezet en compleet voor Europa en Noordwest-Europa. Dat betekent alle 450 soorten in één gids. Voorzien van een praktische plastic hoes en dat is ideaal voor vochtige omstandigheden. De tekeningen van de dagvlinders zijn ontzettend duidelijk. Bij elke soort worden meerdere tekeningen aangeboden. Tekeningen met oog voor details. Toen ik deze gids voor het eerst in mijn handen had, was ik zeer onder de indruk. En dat ben ik eerlijk gezegd nog steeds. De beste vlindergids van dit moment.
Wat ik het sterke vind van de ANWB Vogelsgids is de combinatie van uitgebreide omschrijving en de overduidelijke foto’s van vlinder en rups. Dat de gids 300 soorten beschrijft, betekent dat je er de meest voorkomende soorten in aantreft.
Deze vlindergids beschrijft ongeveer 150 soorten dagvlinders die in Noordwest Europa voorkomen. De foto’s van zowel de bovenzijde als de onderzijde van de vleugels zijn gedetailleerd, de beschrijvingen van medewerkers van de Vlinderstichting duidelijk. Bovendien worden de Engelse, Duitse en Franse soortnamen ook vermeld, dat vind ik altijd een sterk punt voor wie in het buitenland vlinders gaat kijken.
Ongelooflijk, maar waar: in Nederland en België zijn meer dan 2.400 soorten nachtvlinders waargenomen! Ontzettend veel dus. Deze formidabele veldgids beschrijft er ruim 1.000. Ook aan deze gids werkte de Vlinderstichting mee en dat staat garant voor kwaliteit.
Een frisse nieuwe zakgids voor wie in Nederland en België dagvlinders wil kijken. Alle dagvlinders die in onze regio voorkomen, worden vermeld. De meer dan 600 illustraties van Richard Lewington zijn fraai en duidelijk. Een uitstekende zakgids voor gebruik in Nederland en België.
Een fonkelnieuwe vlindergids die niet alleen de meest voorkomende dag- en nachtvlinders in Nederland beschrijft, maar je ook veel tips geeft hoe je vlinders (en libellen) kunt herkennen, in welke maand je welke soorten kunt zien, de beste vlindergebieden in Nederland en tot slot: ruimte voor notities en schetsen. De kleurrijke vormgeving maakt deze gids zeer geschikt voor natuurliefhebbers en jongeren vanaf 12 jaar. Zéér geschikt voor beginnende vlinderaars.
Met deze vlindergids kun je in Nederland aardig uit de voeten, voor gebruik in vlinderrijke streken in het buitenland schiet hij te kort. De reden: er worden ongeveer 150 soorten dag- én nachtvlinders in besproken en dat betekent dat deze vlindergids verre van compleet is. Maar door het handzame formaat en de handige poster toch een heerlijk gidsje om mee te nemen. De tekeningen zijn groot en duidelijk, de omschrijvingen helder. Voor de beginnende vlinderwatcher is dit een prima vlindergids. En niet duur!
Dit is de ideale vlindergids voor wie in Midden-Europa dag- en nachtvlinders wil bekijken. Veel vlindersoorten die in deze vlindergids worden besproken, komen niet of nauwelijks in Nederland voor. Maar wel in de bloemenweiden van de Alpen.
Over het belang van de bij is al veel geschreven. Deze insecten zijn van héél héél groot belang voor de natuur en voor de landbouw. Het zijn ook heel fascinerende insecten vanwege hun manier van leven. De mensen van IVN Westerveld waren de monotone bermen beu. Daar is nauwelijks een bij in te bekennen. Ze schreven daarom een praktisch boek, bedoeld voor wie zijn of haar leefomgeving wil verbeteren voor de bij (en natuurlijk dan ook voor veel andere insecten): Zet de berm in bloei voor de bij!
Jammerlijke berichtgeving te over over klimaat, biodiversiteit en natuur. Maar nu gelukkig ook een lichtpuntje: de zilveren maan is terug op de Veluwe. In een natuurgebied genaamd Het Wisselse Veen bij Epe. Ik lees erover op Nature Today. Waarschijnlijk zijn de eitjes of rupsen meekomen in maaisel uit andere natuurgebieden. Nou, sleep dan nog maar eens wat meer maaisel door Nederland!
Zo beschrijft de Veldgids Bijen de blauwzwarte houtbij: ‘Een van de grootste Europese bijensoorten en werkelijk indrukwekkend.’ En dat klopt. De blauwzwarte houtbij lijkt op een hommel, maar het is een bij. Een gigantische bij die je in Italië van heel dichtbij kunt bewonderen. Deze opnames had ik nog liggen, dus op een regenachtige septemberdag voor even terug naar een zonovergoten vakantiedag in juli.
Vandaag filmde ik langs de Oosterschelde een grashhommel. Denk nou niet dat ik hem meteen als grashommel herkende. Verre van zelfs. Zelfs de Veldgids Bijen, toch een zeer gerenommeerde veldgids, wist me niet direct op de juiste soortnaam te brengen. Daarvoor bracht Facebook uitkomst. In de groep Determinatie van planten en dieren stelde ik de vraag of iemand wist welke soort dit was. Al binnen een paar minuten kwam de korte reactie: weide. Maar een paar dagen na invoeren van de hommel op waarneming.nl reageerde daar een deskundige: geen weide-, maar een grashommel!
Lees verder
Drie namen heeft de grote geelzwarte spin die ik bij Lago di Piano in Italië filmde. Je leest ze hierboven. Ook in Nederland komt deze prachtige spin trouwens voor. Pas zag ik er eentje op een foto die in mijn woonplaats Alblasserdam was gemaakt. Toen ik bij dat Italiaanse meer in de middaghitte door een bloemenweide liep, sprong er een leger krekels op en één sprong tot zijn grote ongeluk recht in een spinnenweb. Tot groot geluk van de tijgerspin, want die wist wel raad met het groene insect. Je ziet in het filmpje wat ervan komt wanneer je in een spinnenweb belandt. Snel nadat je door de gifbek bent gebeten word je ingesponnen. Je bungelt en spartelt nog een tijdje in het net en dan vangt het grote vreetfestijn voor de tijgerspin aan. Sorry, gezelliger kan ik het dit keer niet maken.
Lees verder
Ooit was ik twaalf en vulde ik een beroepskeuzetest in. Boswachter, dat moest het worden. Boswachter ben ik nooit geworden, wel marketeer. Maar ik heb tijdens onze vakantie aan het Comomeer wel mooi een boswachter gezien! Een grote boswachter, nog wel. Nee, geen mens van bovengemiddeld formaat en boswachter als beroep. Een enorme dagvlinder was het, eentje die leeft in het bos en aan de randen ervan.
Lees verder