Categorie archieven: Geen categorie

De beste gebieden om de roerdomp te horen of te zien




Een roerdomp te horen, dat is een bijzondere ervaring. En voor mij al een hele tijd geleden. Toen natuurgebied de Rammegors op het eiland Tholen nog zoet was. Twee territoria waren er en de roerdompen riepen elkaar in het voorjaar luidkeels toe. Het gebied is nu zout en de roerdompen zijn weg. Pas zag ik er een midden in een plas in de Brabantse Biesbosch staan. En toen ging ik zitten denken: wat zijn nu de beste gebieden om de roerdomp te zien of te horen? In het voorjaar hoor je hem eerder dan dat je hem ziet. Maar toch, een roerdomp vliegt ook wel eens op. Ik heb eens wat rondgevraagd en rondgestruind, en volgens mij moeten dit de beste gebieden zijn om een roerdomp te horen of te zien.

#1. Brabantse Biesbosch
Ja, bij mij om de hoek. Maar daarom niet op nummer 1, want de volgorde doet er eigenlijk niet toe. Heeft een roerdomp ergens een territorium dan weet je dat je hem daar de komende tijd kunt zien of horen. De Brabantse Biesbosch staat bovenaan, omdat in het gebied een aantal territoria zijn. Langs de Reugtweg bijvoorbeeld. Maar ik meende vorig jaar ook een schim te hebben gezien in een rietveld naast de Bandijk.

#2. De Onlanden, Drenthe
In het noorden van Drenthe is een nieuw natuurgebied aangelegd: de Onlanden. Het is deels ingericht als waterbergingsgebied en dat betekent: nat en drassig. Ideaal terrein voor riet. En waar veel riet is, daar kan een roerdomp zijn. Welnu, de roerdomp heeft de Onlanden ook ontdekt. Je kunt hem hier zien én horen.

#3. De Oostvaardersplassen
Welke vogel kun je nu niet zien in dit vermaarde moerasgebied? Vanuit een van de vogelkijkhutten wordt de roerdomp regelmatig gezien. Volg een van de wandelroutes en vang een glimp op van deze verborgen levende reiger.

#4. De Starrevaart, Leidschendam
Dit is misschien wel een van de meest bizarre plekken om een roerdomp te zien. Vlak naast de snelweg A4. Terwijl het verkeer langs raast vliegt er regelmatig een roerdomp op uit de rietkraag. Een paar weken geleden zat ik in die prachtige vogelkijkhut aldaar, en toen vertelde een van de ouwe vogelaars dat hij er die week een voorbij had zien vliegen.

#5. Het Wanteskuup, Colijnsplaat
Soms kom je van die karakteristieke vogelaars tegen, daar moet je gewoon een praatje mee maken. Een Belg op leeftijd, met een kanon van een telelens, verwarde lange baard en een scheve muts. Een prachtfiguur. Dat zijn de beste. Hij wist me in de vogelkijkhut in de Keihoogte te vertellen dat een inlaag verderop, in het Wanteskuup bij Colijnsplaat, een roerdomp zit. Ik heb hem er zelf nog nooit gezien, maar ik lees op internet wel dat hij er regelmatig wordt gezien. Lees verder De beste gebieden om de roerdomp te horen of te zien

Recensie: Vogelzang. 150 vogels en hun geluiden, Jan Pedersen en Lars Svensson

Vogelzang is een aangenaam iets. Al was het maar omdat vogelzang een jaargetijde aankondigt waar veel mensen aan het einde van de winter naar uitzien: de lente. Vogelzang is ook fascinerend, want iedere vogel zingt zijn eigen lied. En zie al die riedels en geluidjes maar eens te herkennen. Van de bekende ornithologen Jan Pedersen en Lars Svensson verscheen een schitterend boek waarmee je heel eenvoudig vogelzang kunt leren herkennen. Het boek heeft de toepasselijke titel Vogelzang. 150 vogels en hun geluiden.

Lees verder Recensie: Vogelzang. 150 vogels en hun geluiden, Jan Pedersen en Lars Svensson

Grote zilverreiger met rode poten en zwarte snavel

Dat hormonen een behoorlijke impact kunnen hebben, is velen wel bekend. Maar dat zwarte poten rood kleuren en gele snavels zwart, daar heb ik nog niet eerder bij stilgestaan. Tot ik afgelopen zaterdag deze grote zilverreiger in de Brabantse Biesbosch filmde. Hij zou een gele snavel en zwarte poten moeten hebben. Maar zijn snavel is zwart en zijn poten rood. Ik dacht eerst aan een kruising met een kleine zilverreiger die immers een zwarte snavel heeft. Daar vind ik op internet weinig bewijs voor. De website van Vogelbescherming Nederland meldt dat tijdens de broedperiode grote zilverreigers kortstondig een zwarte snavel en rode poten krijgen. Die na een korte periode weer normaal kleuren. Dat zal wel, maar november is niet de broedperiode. Hier is vast sprake van een verstoring van de hormonale huishouding, lees ik op een aantal websites. En zo’n verstoring kan ook in een ander jaargetijde optreden. Er schijnt in Azië een ondersoort met rode poten rond te scharrelen, maar die zal het vast niet zijn. Een Hollandse grote zilverreiger dus met een verstoorde hormonenbalans.

het-innerlijke-leven-van-dieren

Witgatje in de Hellegatsplaten

Gisteren de Hellegatsplaten bezocht. Daarna door naar Zeeland, naar de Karrenvelden bij de Oesterdam. Voor wie zich afvraagt wanneer de beste tijd aanbreekt om in de Zeeuwse delta vogels te kijken, dan is het antwoord: nu. De natuurgebieden lopen nu vol met doortrekkers en wintergasten. In de Hellegatsplaten liep een aantal groenpootruiters, oeverlopers, witgatjes en bosruiters. Een zeearend vloog laag over het water. Een bruine kiekendief dook tevergeefs op de ruiende eenden. In een van de masten dachten we een visarend te zien; het bleek een buizerd. Grote zilverreigers marcheren langs de vogelkijkhutten. En als je geluk hebt landt een ijsvogel vlak voor de hut. Aarzelt niet, op naar de delta!

al mijn recensies van actuele vogelgidsen

Daar komt een waterpieper aanrennen

Al een hele winter wemelt het van de waterpiepers in de Brabantse Biesbosch. Laat ik mijn kinderen een waterpieper zien, dan vinden ze het maar een saai ding. Een mus, roepen ze dan, ondanks dat de waterpieper een spitse snavel heeft en geen stompe. Maar dat is geen overweging voor deze onwetende zielen. Ze wenden hun aangezicht snel af naar een van de andere schermen in ons huis waar zich een spannende game aandient. Ik blijf het toch maar stug volhouden: ook een waterpieper mag gezien worden. Sterker nog: ik vind het best bijzonder, want de enige piepers die ik tot deze winter zag waren graspiepers. Nu moet ik toegeven dat ook ik nooit erg warm liep voor een graspieper, immers ook maar een saaie. Maar nu ik aan het filmen ben geslagen is alles mooi, zelfs een simpele pieper. Deze waterpieper is al aan het toegroeien naar het zomerkleed. Zijn kop is al een beetje blauwgrijs. Daarin verschilt hij van bijvoorbeeld de graspieper die zo bruin blijft als, inderdaad: een mus.

recensies van natuurreisgidsen