De mens is een cultureel wezen, ik dus ook.
Het verleden stellen we ons vaak voor als een zwart-wit wereld. Dat komt doordat de fotografie lange tijd een exclusief zwart-witmedium was. Gedurende een eeuw werd de wereld vrijwel uitsluitend in zwart-wit beelden vastgelegd. Kleurentekeningen uitgezonderd uiteraard. Het machtige fotoboek De tijd in kleur wil de oude wereld haar kleuren teruggeven. En dat doet dit kloeke cadeauboek, en hoe!
Lees verder
Een ideeënroman, zo suggereert een quote op de achterkant van de veelgeprezen roman Wormen en engelen van Maarten van der Graaff, die bekendheid verwierf met zijn poëziebundel Dood werk. Had ik deze roman als bij verrassing niet in handen gekregen, dan had ik hem niet gelezen. En dat zou een gemis zijn geweest, want de zoektocht naar de betekenis van het christelijk geloof voerde me over het eiland Goeree-Overflakkee. En dat leverde naast bevreemding toch ook veel herkenning op.
Lees verder
Mijn vakantie aan het Lauwersmeer bood genoeg gelegenheid om een paar boeken te lezen. Tijdens een regenbui is het lastig vogels filmen. En in het avondlijke duister al helemaal. Eén de boeken die ik met veel plezier (letterlijk) las, was De groene stad van de iconische figuur Redmond O’Hanlon. Hij woonde maar liefst drie jaar in Almere om de stadsnatuur te ontdekken. En tot die natuur behoren ook heel markante mensen.
Met Japan heb ik eerlijk gezegd niet veel. De Japanse cultuur is mij even vreemd als de Mexicaanse. En toch was het tijdens de meivakantie een en al Japan dat tot me kwam. Allereerst in de vorm van de literaire roman De samoerai van Shusaku Endo, alom beschouwd als een van de grootste naoorlogse schrijvers in Japan. En toen las in zowel Psychologie Magazine als in Flow (favoriet bij vrouw en dochter) een artikel over shinrin-yoku, het Japanse woord voor ‘bosbaden’. Wie aan shinrin-yoku doet, die gaat de natuur in om lichamelijk en geestelijk te helen. Dat is natuurlijk heel interessant. Over bomen las is al een aantal verrassende boeken, nu dus de ontdekking dat bomen je kunnen helpen gezond en gelukkig te worden (of te blijven, denk ik er gemakshalve bij).
De Vikingen spreken menigeen erg tot de verbeelding. Het ruwe volk plunderde ongeveer 1.200 jaar geleden de kusten van West-Europa. Ook Nederland en België ondergingen dat wrede lot. Maar waren alle Vikingen zo gewelddadig? En hoe zag de leefwereld van de Vikingen er eigenlijk uit? Als iemand er iets over kan vertellen, dan wel Luit van der Tuuk. Hij is conservator in Museum Dorestad en schreef een standaardwerk over de Noormannen. En voor wie op zoek wil naar sporen van de Vikingen in de Lage Landen schreef hij een ontzettend leuk gidsje: De Vikingtijd. Op zoek naar de Noormannen in Nederland en België.
Vakantietijd is leestijd. En zo las ik in de kerstvakantie in één adem het boek De Griekse oudheid in vijftig levens van de Britse classicus David Stuttard uit. In dit boek lees je over de levens van de vijftig grootste Griekse leiders in de periode 600 voor Christus tot 100 na Christus. Hoewel de Griekse cultuur in de periode allerlei fasen kende van opgaan, blinken en verzinken eindigt de suprematie van Rome niet met een treurzang. Zelfs toen de Grieken werden onderworpen door de Romeinen, leefde hun beschaving door, grootser dan ooit, en toekomstbestendig!
Christendom en antisemitisme blijken al vanaf de eerste eeuwen van onze jaartallen met elkaar verstrengeld te zijn. Begon het christendom als een joodse sekte, een fase waarin er een hoge mate van verwantschap was en van gedeelde loyaliteiten, daar groeien beide groepen in de loop van de tijd uit elkaar. En zodra het christendom dominant wordt, onder keizer Constantijn, ontstaan de eerste vormen van antisemitisme. Hoe deze dodelijke vorm van haat tot in onze tijd ook in de kerken door heeft kunnen vreten, wordt duidelijk in Christendom en antisemitisme van Bart Wallet, een kenner van het jodendom in Nederland.
Toen Mel Bartholomew met pensioen ging, stortte hij zich op het moestuinieren. Al snel ging hem de inefficiëncy tegenstaan. Waarom zou je kolen in rijen met tien meter moeten planten als je ze ook op een vierkante meter kwijt kunt? Dat is ten eerste veel prettiger voor jezelf en je hoeft de meststoffen niet over de hele tuin te verspreiden. Een idee was geboren en hij schreef er na verloop van jaren een inspirerend boek over. Het boek dat ik in dit artikel bespreek: Tuinieren met de vierkantemeterbak.
Dit is toch wel een van de meest bijzondere recensies die ik ooit schreef. Een recensie over de reisgids Franciscus Sacro Monte en het Ortameer terwijl ik op een bankje zit met uitzicht op het Ortameer en het eiland San Guilio met zijn markante Basílica da San Guilio. En in de wetenschap dat Franciscus himself vanuit het dorp achter me op me neerkijkt.
Ooit was de Kromme Rijn een robuuste rivier met een breedte van maar liefst honderd meter. Dat is lang geleden hoor. Inmiddels het de aftakking van de Nederrijn een rustig stroompje dat begint bij Wijk bij Duurstede en stroomt tot in Utrecht. Weet je wat zo grappig is? Nu ik bij VBK Media werk, kijk ik elke dag uit op de Kromme Rijn. Want die stroomt vlak langs ons pand. Marijke van Eijkeren stelde een boek samen over de Kromme Rijn en zijn stroomgebied: Kromme Rijn: het landschap.